Metody planowania rodziny można podzielić na wiele sposobów. Podział najbardziej podstawowy to metody okresowej abstynencji, czyli metody naturalnej abstynencji, oraz metody medyczne. Te zaś dzielą się w zależności od podstawowego mechanizmu działania na środki barierowe, chemiczne, mechaniczne, hormonalne. Antykoncepcję można także podzielić w zależności od czasu jej trwania, okresu zabezpieczenia antykoncepcyjnego. Umownie metody działające do miesiąca nazywa się krótkoterminowymi, natomiast te, które zabezpieczają na dłuższy okres, uznawane są za metody długo działające. Oddzielną grupę stanowią metody barierowe, prezerwatywa, mało skuteczne – dopochwowe środki chemiczne, czy niedostępna (raczej trudno dostępna) w Polsce diaphragma, kapturek naszyjkowy czy prezerwatywa kobieca – femidon – metody albo historyczne, albo mało skuteczne, albo niezbyt akceptowane ze względu na konieczność „preparatyki do współżycia”.

METODY ANTYKONCEPCYJNE KRÓTKOTERMINOWE
Metody krótkoterminowe to dwuskładnikowe tabletki antykoncepcyjne wymagające codziennego przyjmowania, możliwe do stosowania w schematach 21+7, 24+4, 26+2 oraz w schemacie ciągłym. Tabletki antykoncepcyjne w schemacie ciągłym to w głównie tabletki zawierające sam progestagen. Desogestrel – dostępny w Polsce, w innych krajach może być to również sam lewonorgestrel, noretisteron. W Polsce niedostępne są dwuskładnikowe tabletki do stosowania w schemacie ciągłym, ale możliwe jest podawanie tabletek jednofazowych bez dokonywania przerw pomiędzy kolejnymi opakowaniami. Do grupy metod krótkoterminowych zalicza się również plastry antykoncepcyjne Evra, w Stanach Zjednoczonych występują pod nazwą – Ortho-Evra (norelgestromin i etynyloestradiol), pierścień dopochwowy NuvaRing (etonogestrel i etynyloestradiol) oraz niedostępne w Polsce, ale dość popularne w Ameryce Południowej, comiesięczne zastrzyki zawierające 50 mg enantanu noretisteronu i 5 mg walerianianu estradiolu lub Lunelle...