Dwuskładnikowe tabletki antykoncepcyjne – OCs (oral contraceptives) zawierają estrogeny i progestageny, których mechanizm działania polega na hamowaniu owulacji przez oddziaływanie zarówno na przysadkę, jak i na podwzgórze oraz na zatrzymywaniu wydzielania gonadotropin. Składowa estrogenna wzmaga działanie progestagenu i stabilizuje endometrium. Składowa progestagenna powoduje przemianę doczesnową endometrium i zanik jego gruczołów, zagęszcza śluz szyjkowy, który staje się nieprzepuszczalny dla plemników, oraz kontroluje perystaltykę jajowodów [1, 2].

Właściwy wybór rodzaju OCs powinien być wysoce specyficzny, dostosowany do indywidualnych potrzeb danej pacjentki, oparty na analizie korzyści i czynników ryzyka stosowania takiej metody w zależności od wieku (klasyfikacja przeciwwskazań do OCs wg Światowej Organizacji Zdrowia – WHO) [1]. Dwuskładnikowa antykoncepcja hormonalna jest bezwzględnie przeciwwskazana (IV grupa bezpieczeństwa wg WHO) w przypadku występowania u kobiety: czynnej lub przebytej żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej, chorób układu sercowo-naczyniowego, większości zastawkowych wad serca, wrodzonych zaburzeń krzepnięcia (np. mutacja czynnika V Leiden), ciężkich schorzeń wątroby, nowotworów estrogenozależnych, krwawień z dróg rodnych o niewyjaśnionej etiologii, potwierdzenia lub podejrzenia ciąży, istotnie zwiększonego stężenia cholesterolu lub trójglicerydów w surowicy, niewyrównanej cukrzycy, otyłości dużego stopnia (BMI > 35), długotrwałego unieruchomienia, znacznego nadciśnienia tętniczego krwi, nadciśnienia płucnego, ciężkich zapalnych chorób jelit, migreny ogniskowej lub stanu migrenowego [1]. Powikłania przy stosowaniu OCs są głównie uwarunkowane działaniem estrogenów...