Diagnostyka laboratoryjna Jesień 2015: testy egzaminacyjne do egzaminu PES

ROZWIĄŻ TEST

Pytanie
Odpowiedzi
Katal ma wymiar:
  1. mol/sek.
  2. mol/min.
  3. µmol/min.
  4. ...
  5. ...
W niepowikłanym zawale mięśnia sercowego CK-MBmass wraca do normy po upływie:
  1. 6 godzin.
  2. 12 godzin.
  3. 18 godzin.
  4. ...
  5. ...
Izoenzym łożyskowy fosfatazy zasadowej może być ektopowo wydzielany przez nowotwory:
  1. płuc.
  2. jajnika.
  3. macicy.
  4. ...
  5. ...
Profil hormonalny dla skąpoobjawowej (subklinicznej) niedoczynności tarczycy to:
  1. TSH ­, FT4 ­, FT3 ­.
  2. TSH ↑, FT4 N, FT3 N.
  3. TSH ¯, FT4 ­, FT3 ­.
  4. ...
  5. ...
Który z wymienionych parametrów wykazuje największą zmienność okołodobową?
  1. TSH.
  2. hormon wzrostu.
  3. potas.
  4. ...
  5. ...
Który z wymienionych parametrów wzrasta wraz z wiekiem?
  1. cholesterol całkowity.
  2. kinaza kreatynowa.
  3. klirens kreatyniny.
  4. ...
  5. ...
Dla ciąży fizjologicznej charakterystyczny jest:
  1. wzrost hematokrytu i liczby erytrocytów.
  2. obniżenie OB.
  3. wzrost stężenia glukozy na czczo.
  4. ...
  5. ...
Cechy charakterystyczne hiperaldosteronizmu to:
1) hipokaliemia;
2) zwiększone wydalanie potasu z moczem;
3) hipernatremia;
4) hipomagnezemia;
5) kwasica metaboliczna.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 3,4,5.
  2. 3,5.
  3. 1,2,3,4.
  4. ...
  5. ...
Badaniem przesiewowym w kierunku zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu C jest:
  1. HCV-RNA.
  2. anty HCV.
  3. anty HBc.
  4. ...
  5. ...
Markerami replikacji HBV są:
1) polimeraza DNA;
2) DNA wirusa;
3) anty HBc;
4) HBeAg;
5) anty HBc IgM.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 3,4,5.
  2. 3,5.
  3. 1,2.
  4. ...
  5. ...
Wskaż charakterystyczne markery ostrego WZW typu B:
  1. HBsAg+, anty-HBc IgM+, HBV DNA+, HBeAg+.
  2. HBsAg+, HBeAg+, HBV DNA+, anty-HBc IgM-.
  3. HBsAg+, HBeAg-, HBV DNA+, anty-HBc IgM-.
  4. ...
  5. ...
W przypadku ostrego wirusowego zapalenia wątroby typu B pacjent jest uznany za wyleczonego, gdy badania wykażą:
  1. zanik antygenu HBe i pojawienie się przeciwciał anty-HBe.
  2. zanik antygenu HBs i wytworzenie przeciwciał anty-HBs.
  3. zanik antygenu HBs i wytworzenie przeciwciał anty-HBs, które są poprzedzone serokonwersją w układzie HBe/anty-Be.
  4. ...
  5. ...
W monitorowaniu leczenia cukrzycy wiele uwagi poświęca się wykorzystaniu tzw. pośrednich retrospektywnych wskaźników glikemii, odzwierciedlających średnie stężenie glukozy w okresie do 3-4 tygodni przed wykonaniem oznaczeń. Do tych wskaźników należą:
  1. fruktozamina, glikowana albumina, 1,5-anhydroglucitol.
  2. hemoglobina glikowana HbA1c, fruktozamina, glikowana albumina.
  3. fruktozamina, glikozylowana albumina, 1,5-anhydroglucitol.
  4. ...
  5. ...
Do rozpoznania somatotropinowej niedoczynności przysadki konieczne jest wykonanie testu:
  1. z glukozą.
  2. z klonidyną.
  3. z synacthenem.
  4. ...
  5. ...
Wskaż wartości badań biochemicznych i hematologicznych, które u noworodków są wyższe niż u dorosłych:
  1. kwas moczowy, bilirubina całkowita, HDL-cholesterol.
  2. kwas moczowy, bilirubina całkowita, cholesterol całkowity.
  3. kwas moczowy, fosfataza alkaliczna, hemoglobina.
  4. ...
  5. ...
W pierwotnej przewlekłej niewydolności kory nadnerczy (choroba Addisona) obserwuje się w osoczu:
  1. wzrost ACTH, wzrost kortyzolu, wzrost st. sodu, obniżenie potasu.
  2. obniżenie ACTH, wzrost kortyzolu, obniżenie sodu, wzrost potasu.
  3. obniżenie ACTH, obniżenie kortyzolu, obniżenie sodu, wzrost potasu.
  4. ...
  5. ...
W przebiegu makroglobulinemii Waldenstroma można stwierdzić:
  1. rozpuszczalne złogi amyloidu gromadzące się w różnych narządach.
  2. produkcję dużych ilości monoklonalnych IgM.
  3. nieznaczne ryzyko wystąpienia zatorowości.
  4. ...
  5. ...
Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące szpiczaka mnogiego:
  1. jest chorobą nowotworową charakteryzującą się monoklonalnym rozrostem komórek plazmatycznych.
  2. nigdy nie rozwija się z bezobjawowej gammapatii (MGUS).
  3. zaliczany jest do łagodnych gammapatii o znanej przyczynie.
  4. ...
  5. ...
Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące surowiczego białka amyloidowego (SAA):
  1. nie ma wpływu na rozwój choroby reumatycznej.
  2. jest słabo reagującym białkiem ostrej fazy.
  3. w odróżnieniu od CRP jest białkiem, którego stężenie silnie wzrasta w przebiegu infekcji wirusowych.
  4. ...
  5. ...
Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące białek ostrej fazy:
  1. możemy podzielić je na dwie grupy, tj. silnie i słabo reagujące.
  2. są syntetyzowane w wątrobie pod wpływem cytokin zapalnych.
  3. nie mogą być oznaczane metodą nefelometrii.
  4. ...
  5. ...
Do słabo reagujących białek ostrej fazy zalicza się:
  1. ceruloplazminę.
  2. fibrynogen.
  3. proalbuminę.
  4. ...
  5. ...
Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące stężenia wolnych łańcuchów lekkich:
  1. koreluje ze zwiększonym stężeniem cholesterolu frakcji LDL.
  2. może osiągać trzykrotnie wyższe wartości w stosunku do referencyjnych podczas reakcji ostrej fazy.
  3. długo utrzymuje się na podwyższonym poziomie po ustaniu odczynu zapalnego.
  4. ...
  5. ...
Do najczęściej występujących białek prekursorowych w przebiegu amyloidozy należą:
  1. immunoglobuliny i białko amyloidowe A.
  2. albuminy i białko amyloidowe A.
  3. albuminy i immunoglobuliny.
  4. ...
  5. ...
W rozdziale elektroforetycznym białek surowicy w przebiegu marskości wątroby możemy zaobserwować:
  1. hiperalbuminemię.
  2. hipoglobulinemię.
  3. gammapatię monoklonalną.
  4. ...
  5. ...
Do przyczyn hiperglobulinemii możemy zaliczyć:
  1. przewlekłe choroby wątroby.
  2. zaburzenia wchłaniania.
  3. zespoły nerkowe.
  4. ...
  5. ...
Pozycja leżąca pacjenta zmienia stężenie białka całkowitego osocza powodując:
  1. wzrost stężenia o około 10%.
  2. wzrost stężenia o około 20%.
  3. spadek stężenia o około 10%.
  4. ...
  5. ...
Całkowite stężenie białek w osoczu wynosi 65-80 g/l. Za krytyczny poziom białka, powodujący spadek ciśnienia onkotycznego przyjmuje się wartości:
  1. 55 g/l.
  2. 50 g/l.
  3. 45 g/l.
  4. ...
  5. ...
W ocenie funkcji nerek, badania aktywności enzymów w moczu są rzadko stosowane. Wyjątkiem jest oznaczanie aktywności w moczu:
  1. γ-glutamylotransferazy (GGT).
  2. aminotransferazy AlAT.
  3. aminotransferazy AspAT.
  4. ...
  5. ...
U pacjenta wykonano planową przezskórną interwencję wieńcową (PCI). Ok. 60 godzin po zabiegu u pacjenta wystąpiły objawy ostrego zespołu wieńcowego. Dla rozpoznania zawału serca u tego pacjenta, oprócz objawów niedotlenienia myocardium, należy stwierdzić:
  1. stężenie cTn przekraczające 5-krotną wartość granicy decyzyjnej.
  2. stężenie cTn przekraczające 10-krotną wartość granicy decyzyjnej.
  3. wzrost i/lub spadek stężenia cTn z co najmniej jednym wynikiem przekraczającym granicę decyzyjną.
  4. ...
  5. ...
Do inwazyjnych badań w kierunku zakażenia Helicobacter pylori należy:
  1. szybki test ureazowy.
  2. mocznikowy test oddechowy.
  3. oznaczanie przeciwciał przeciwko H. pylori we krwi.
  4. ...
  5. ...
W diagnostyce celiakii nie znajduje zastosowania:
  1. oznaczanie przeciwciał przeciwko gliadynie (AGA).
  2. oznaczanie przeciwciał przeciwmitochondrialnych (AMA).
  3. wykrywanie alleli DQ2/DQ8.
  4. ...
  5. ...
U pacjenta z cukrzycową kwasicą ketonową w wyniku stosowanego leczenia nastąpił wzrost stężenia HCO3- o 4 mmol/l, Cl- - o 5 mmol/l i Na+ - o 4 mmol/l. Luka anionowa u tego pacjenta:
  1. nie uległa zmianie.
  2. zmniejszyła się o 9 mmol/l.
  3. zmniejszyła się o 5 mmol/l.
  4. ...
  5. ...
Do wyliczania szacowanej wartości przesączania kłębuszkowego (eGFR) wykorzystuje się następujące dane:
  1. stężenie kreatyniny w surowicy.
  2. stężenie cystatyny C w surowicy.
  3. wiek i płeć pacjenta.
  4. ...
  5. ...
W określaniu stadiów przewlekłej choroby nerek wykorzystuje się następujące kategorie albuminurii wyrażonej jako iloraz stężenia albuminy do kreatyniny (ACR):
  1. A1: <10 mg/g; A2: 10-100 mg/g; A3: >100 mg/g.
  2. A1: <20 mg/g; A2: 20-200 mg/g; A3: >200 mg/g.
  3. A1: <30 mg/g; A2: 30-300 mg/g; A3: >300 mg/g.
  4. ...
  5. ...
W zespole nieadekwatnego wydzielania ADH (SIADH) nie występuje:
  1. przewodnienie.
  2. hiponatremia.
  3. zmniejszenie osmolalności osocza.
  4. ...
  5. ...
Jako test przesiewowy w kierunku hiperkortyzolemii zaleca się:
  1. 2-krotne badanie wydalania wolnego kortyzolu z moczem dobowym.
  2. 2-krotne oznaczenie późnowieczornego stężenia kortyzolu w ślinie.
  3. test nocnego hamowania wydzielania kortyzolu 1 mg deksametazonu.
  4. ...
  5. ...
W rutynowej praktyce laboratoryjnej w ślinie najczęściej oznacza się:
  1. kortyzol.
  2. hormony tarczycy.
  3. aldosteron.
  4. ...
  5. ...
Na nadmierne wydzielanie hormonu wzrostu (GH) wskazuje:
  1. podwyższone stężenie GH w surowicy na czczo.
  2. podwyższone stężenie IGF-1 w surowicy.
  3. obniżone stężenie IGF-1 w surowicy.
  4. ...
  5. ...
Stwierdzenie mętnej surowicy po odwirowaniu próbki z kożuchem powstałym po 12 godz. przechowywaniu w temp. 4-6°C sugeruje wzrost triglicerydów frakcji:
  1. chylomikronów.
  2. VLDL.
  3. IDL.
  4. ...
  5. ...
Zespół niskiej T3 i T4 może rozwinąć się w następstwie:
  1. długotrwałego głodzenia.
  2. wstrząsu.
  3. świeżego zawału serca.
  4. ...
  5. ...
Algorytm Roma wyliczany jest na podstawie stężeń:
  1. Ca 125, HE4.
  2. Ca 125, CA 19-9.
  3. Ca 125, CA 72-4.
  4. ...
  5. ...
Największe wydzielanie kortyzolu i ACTH obserwuje się w godzinach:
  1. 6.00-8.00.
  2. 12.00-14.00.
  3. 16.00-18.00.
  4. ...
  5. ...
Makroskopowo hemolizę stwierdza się, gdy stężenie hemoglobiny w próbce jest równe lub wyższe niż:
  1. 50 mg/L.
  2. 100 mg/L.
  3. 150 mg/L.
  4. ...
  5. ...
U pacjentów z przewodnieniem hipertonicznym dochodzi do:
  1. wzrostu stężenia sodu, obniżenia stężenia białka całkowitego, stężenia hemoglobiny i obniżenia wartości hematokrytu.
  2. obniżenia stężenia sodu, obniżenia stężenia białka całkowitego, stężenia hemoglobiny i obniżenia wartości hematokrytu.
  3. wzrostu stężenia sodu, stężenia białka całkowitego, stężenia hemoglobiny, a wielkość hematokrytu może pozostawać w zakresie wartości referencyjnych.
  4. ...
  5. ...
W diagnostyce przyczyn hipokaliemii niezbędne jest uwzględnienie wydalania potasu z moczem. Wydalanie < 15 mmol/24 godz. przemawia za:
  1. niedoborem potasu w diecie.
  2. transmineralizacją.
  3. utratą potasu przez przewód pokarmowy.
  4. ...
  5. ...
Oznaczanie stężenia apoB jest najbardziej przydatne diagnostycznie u pacjentów:
  1. z umiarkowanie podwyższonymi stężeniami triglicerydów.
  2. z granicznymi stężeniami cholesterolu.
  3. u których obserwowano frakcje pośrednie z dominacją małych cząstek VLDL i LDL.
  4. ...
  5. ...
Hiperhomocysteinemia jest niezależnym czynnikiem ryzyka miażdżycy i zaburzeń zatorowo-zakrzepowych. Miarą dobrej zdolności organizmu do metabolizowania homocysteinemii jest test:
  1. obciążenia witaminą B6.
  2. obciążenia witaminą B12.
  3. obciążenia kwasem foliowym.
  4. ...
  5. ...
Zespół Gilberta jest przyczyną hiperbilirubinemii poprzez:
  1. zaburzenia transportu wolnej bilirubiny z krwi do hepatocytów i obniżenie aktywności UDP-glukuronozylotransferazy w wątrobie, która ulega indukowaniu po podaniu fenobarbitalu.
  2. obniżenie aktywności UDP- glukuronozylotransferazy w wątrobie, której aktywność nie ulega podwyższeniu po podaniu fenobarbitalu.
  3. upośledzenie wydzielania wątrobowego bilirubiny do żółci.
  4. ...
  5. ...
Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące abetalipoproteinemii:
1) cechuje się brakiem tworzenia chylomikronów i VLDL;
2) wywołana jest upośledzeniem ekspresji mikrosomalnego przenośnika triglicerydów (MTP) w enterocytach i hepatocytach;
3) przebiega z niskim poziomem HDL i objawem rąbka rogówkowego;
4) wywołana jest upośledzeniem aktywności lipazy lipoproteinowej (LPL);
5) wywołana jest upośledzeniem aktywności acylotransferazy estrów cholesterolu(LCAT).
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2.
  2. 1,2,3.
  3. 1,4,5.
  4. ...
  5. ...
Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące cholesterolu nie-HDL:
  1. wylicza się jako różnicę cholesterolu całkowitego (Chol. całk.) i LDL-cholesterolu, odzwierciedla pulę „aterogennego cholesterolu” w organizmie.
  2. wylicza się jako różnicę cholesterolu całkowitego (Chol. całk.) i HDL, odzwierciedla pulę „aterogennego cholesterolu” w organizmie.
  3. wylicza się jako różnicę LDL-cholesterolu i HDL-cholesterolu, odzwierciedla pulę „aterogennego cholesterolu” w organizmie.
  4. ...
  5. ...

Ta strona używa cookies i innych technologii. Korzystając z niej wyrażasz zgodę na ich używanie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej szczegółów w Polityce prywatności

Zamknij