Choroby zakaźne Wiosna 2008: testy egzaminacyjne do egzaminu PES
|
Pytanie
|
Odpowiedzi
|
|---|---|
| Do typowych powikłań nagminnego zapalenia przyusznic nie należy: |
|
| Który z niżej wymienionych objawów nie jest typowy dla grypy w wieku niemowlęcym? |
|
|
Swoista profilaktyka zakażenia wirusem RS jest zalecana dla:
1) noworodków urodzonych z ciąż wielopłodowych; 2) wcześniaków urodzonych < 28 tygodnia ciąży; 3) dzieci poniżej 2 roku życia z dysplazją oskrzelowo-płucną; 4) dzieci poniżej 2 roku życia z mózgowym porażeniem dziecięcym; 5) dzieci poniżej 2 roku życia chorującym na astmę oskrzelową. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| W leczeniu przewlekłych zapaleń wątroby u dzieci powyżej 3 r.ż. można stosować zgodnie ze wskazaniami rejestracyjnymi: |
|
| U pacjenta z marskością wątroby, stale podwyższoną aktywnością ALAT, obecnością antygenu HBs, dokonaną serokonwersją w układzie „e” do rozpoczęcia leczenia lamiwudyną wymagany jest poziom wiremii HBV DNA: |
|
| Do manifestacji pozawątrobowych zakażenia HCV nie należy: |
|
| Do czynników wpływających na uzyskanie trwałej odpowiedzi wirusologicznej w leczeniu przewlekłego zapalenia wątroby typu C należy: |
|
|
Czas leczenia przewlekłego zapalenia wątroby typu C interferonem pegylowanym nie zależy od:
1) występowania manifestacji pozawątrobowych zakażenia HCV; 2) genotypu wirusa HCV; 3) wiremii początkowej; 4) spadku wiremii po 12 tygodniach leczenia; 5) początkowej aktywności ALAT. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Do najczęstszych działań ubocznych obserwowanych w początkowych tygodniach leczenia przewlekłego zapalenia wątroby typu C interferonem i rybawiryną nie należy: |
|
|
40-letni chory od roku leczony antyretrowirusowo (ARV) zestawem: atazanawir (ATV) + emtricitabina (FTC) + abakawir (ABC) zgłosił się z powodu bólów w nadbrzuszu i zgagi. Od kilku tygodni przyjmował z tego powodu ranitydynę, dostępną bez recepty.
W badaniu gastroskopowym na krzywiźnie większej żołądka stwierdzono obecność niszy wrzodowej, test ureazowy dał wynik dodatni. Spośród podanych poniżej stwierdzeń wskaż prawdziwe: 1) nie można zastosować leczenia eradykującego zakażenie Helicobacter pylori, gdyż stosowanie inhibitorów pompy protonowej (IPP) w połączeniu z ATV jest obarczone wysokim ryzykiem rozwoju hepatotoksyczności; 2) rozpoczynając eradykację H. pylori należy zmienić inhibitor proteazy lub zastosować wzmocnienie małą dawką rytonawiru; 3) wskazane jest oznaczenie wiremii HIV, ponieważ łączne stosowanie ATV z ranitydyną skutkuje istotnym obniżeniem stężenia ATV, co mogło doprowadzić do nieskuteczności wirusowej terapii; 4) zestaw leków stosowanych do eradykacji H.pylori nie powinien zawierać klarytromycyny, ponieważ u osób zakażonych HIV lek ten zarezerwowany do profilaktyki zakażeń prątkami atypowymi i jego stosowanie z innych wskazań powinno być ograniczone; 5) abakawir należy zamienić na inny nukleozydowy inhibitor odwrotnej transkryptazy, ponieważ jego stosowanie jest czynnikiem ryzyka choroby wrzodowej. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
U 40-letniej pacjentki zakażonej HIV w czasie okresowych badań kontrolnych stwierdzono stężenie kreatyniny w surowicy = 175 umol/L, liczbę limfocytów CD4 = 245 kom/mm3 i HIV RNA = 14.567 kopii/mm3. Od 3 lat u chorej stwierdzano nadwagę (85 kg przy wzroście 164cm), nadciśnienie tętnicze (obecnie kontrolowane farmakologicznie) i hyperlipidemię. Zakażenie HIV rozpoznano w 1993 r. w trakcie pneumocystozowego zapalenia płuc; pacjentka przebyła również kilka nawrotów drożdżycy przewodu pokarmowego. Była leczona antyretrowirusowo (ARV) kolejno:
(1) AZT → (2) AZT + ddI → (3) AZT + 3TC + NFV → (4) d4T + 3TC + EFV → (5) 3TC +TDF + NVP AZT - azydotymidynę; ddI - dydanozyna; 3TC - lamiwudyna; NFV - nelfinawir; d4T - stawudyna; EFV - efawirenz; TDF - tenofowir; NVP - newirapina. Wszystkie zmiany terapii, poza jedną (4) →(5), spowodowane były nieskutecznością p-wirusową. Zmiana (4) →(5) była skutkiem dz. niepożądanych związanych ze stosowaniem EFV (koszmarne sny, myśli samobójcze) oraz rozwojem lipodystrofii i nasileniem hyperlipidemii. Spośród podanych poniżej rozwiązań: 1) wyliczenie klirensu kreatyniny; 2) oznaczenie lekooporności (genotypowanie); 3) przerwanie terapii ARV; 4) szybka (tj. bez wyniku genotypowania) zmiana terapii na AZT + 3TC + ABC + DRV ABC - abacawir; DRV - darunawiru; 5) szybka (tj. bez wyniku genotypowania) zmiana terapii na SQV/ LPV/r SQV- sakwinawir, LPV- lopinawir, r -rytonawir (dawka wzmacniająca). prawidłowe są: |
|
|
24-letnia pacjentka z zakażeniem HIV rozpoznanym w 2000 r., dotychczas nieleczona antyretrowirusowo (ARV), w V. 2006r. zgłosiła się z powodu bólu i trudności przy przełykaniu oraz obecności białawych nalotów na śluzówkach jamy ustnej. |
W badaniach laboratoryjnych stwierdzono liczbę limfocytów CD4 = 360 kom/mm3 i wiremię HIV na poziomie 12.000 kopii/mL. Spośród podanych poniżej stwierdzeń wskaż prawdziwe: 1) przed rozpoczęciem terapii konieczne jest ustalenie rozpoznania etiotropowego - wykonanie badania endoskopowego górnego odcinka przewodu pokarmowego i pobranie materiału do badań histopatologicznych, mykologicznych i bakteriologicznych; 2) należy bezzwłocznie rozpocząć leczenie flukonazolem, a badanie endoskopowe górnego odcinka przewodu pokarmowego wykonać dopiero w przypadku braku odpowiedzi na tę terapię; 3) opisana sytuacja kliniczna jest wskazaniem do rozpoczęcia leczenia antyretrowirusowego; 4) opisana sytuacja kliniczna jest wskazaniem do rozpoczęcia leczenia ARV, ale terapia ta powinna być odroczona do czasu zakończenia leczenia przeciwgrzybicznego ze względu na wysokie ryzyko wystąpienia zespołu rekonstrukcji immunologicznej; 5) w przypadku podjęcia decyzji o rozpoczęciu leczenia ARV można zastosować zestaw tenofowir + dydanozyna + lopinawir /rytonawir. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
30-letni mężczyzna został przyjęty w celu ustalenia przyczyny utrzymującego się od ponad tygodnia suchego, nieproduktywnego kaszlu, gorączki do 38,2°C oraz narastającego uczucia duszności i narastającego poczucia choroby. Badanie klatki piersiowej wykonane ambulatoryjnie nie wykazało nieprawidłowości. Zgodnie z zaleceniem lekarza rodzinnego przez 3 dni przyjmował azytromycynę - bez poprawy. Pacjent dotychczas poważnie nie chorował, jedynie pół roku wcześniej przebył półpasiec Th 8-12. Przy przyjęciu stwierdzano obecność białych nalotów na śluzówkach jamy ustnej i języku, sinicę czerwieni wargowej i dystalnych odcinków palców kończyn górnych, dyskretne ściszenie szmeru oddechowego nad oboma polami płucnymi, przyspieszenie czynności serca do 116/min. W badaniu morfologicznym krwi obwodowej oraz podstawowych badaniach biochemicznych nie stwierdzono istotnych odchyleń od stanu prawidłowego, poza podwyższoną aktywnością dehydrogenazy mleczanowej (LDH - 1230 IU/L). Saturacja hemoglobiny oznaczona za pomocą pulsoksymetru wynosiła 80%, a ciśnienie parcjalne tlenu we krwi tętniczej 65 mmHg. W popłuczynach oskrzelowych stwierdzono obecność grzybów zidentyfikowanych jako Pneumocystis jiroveci. Spośród podanych poniżej stwierdzeń wskaż prawdziwe:
1) opisanemu powyżej choremu należy zaproponować diagnostykę w kierunku zakażenia HIV; 2) w opisanym przypadku terapią z wyboru będzie zastosowania flukonazolu, a przypadku braku odpowiedzi - kaspofunginy; 3) wskazane jest włączenie do terapii kortykosteroidów; 4) w przypadku potwierdzenia zakażenia HIV, opisany stan jest wskazaniem do rozpoczęcia skojarzonej terapii antyretrowirusowej (cART); 5) po zakończeniu leczenia ostrej fazy choroby należy stosować profilaktykę wtórną. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Spośród podanych poniżej stwierdzeń dotyczących oporności HIV na leki antyretrowirusowe (ARV) wskaż prawdziwe:
1) wiarygodna ocena lekooporności metodą genotypowania (sekwencjonowania) jest możliwa przy każdym wykrywalnym poziomie HIV RNA; 2) przy planowaniu nowego zestawu leków ARV, u chorego po wielu niepowodzeniach terapeutycznych należy uwzględnić wszystkie dostępne wyniki lekooporności oraz całą historię leczenia ARV; 3) przy planowaniu nowego zestawu leków ARV, u chorego po wielu niepowodzeniach terapeutycznych należy uwzględnić jedynie ostatni wynik oceny lekooporności; 4) zmutowane szczepy HIV zawsze charakteryzują się niższą zdolnością replikacyjną niż szczep dziki; 5) mutacje warunkujące oporność na leki ARV powstają wyłącznie w warunkach presji (obecności) leków ARV. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
42-letni chory został przyjęty do szpitala z powodu utrzymujących się od 4 tygodni stanów podgorączkowych do 38°C, nadmiernego pocenia, postępującego osłabienia i utraty masy ciała (ok. 8 kg w ciągu ostatnich 3 miesięcy). Pacjent podawał, ze od 4 lat wie, że jest zakażony HIV, dotychczas nie wyrażał zgody na leczenie antyretrowirusowe (ARV), mimo że taką propozycję otrzymywał od 2 lat. W badaniu przedmiotowym przy przyjęciu stwierdzano grzybicę jamy ustnej, powiększenie węzłów chłonnych szyjnych i pachowych po stronie lewej; węzły wielkości ok. 2-3 cm, miękkie, przesuwalne względem podłoża. Brzuch był miękki, niebolesny przy palpacji, bez oporów patologicznych. Badanie radiologiczne klatki piersiowej nie wykazało nieprawidłowości. W badaniu USG uwidoczniono liczne, wielkości do 3 cm średnicy węzły chłonne zaotrzewnowe, w okolicy wnęki wątroby i okołoaortalne. Odczyn tuberkulinowy 10mm. W badaniach bakteriologicznych i mykobakteriologicznych plwociny, krwi
i moczu nie stwierdzono obecności patogenów w preparatach bezpośrednich, ani wzrostu drobnoustrojów na podłożach. Pobrano do badania węzeł chłonny i wykonano trepanobiopsję szpiku. W badaniu histopatologicznym obu materiałów stwierdzono obecność ziarniniaków z obecnością prątków kwasoodpornych. Oba materiały posiano na podłożach systemu MBBACT. Liczba limfocytów CD4 wynosiła 75 kom/mm3, liczba kopii HIV RNA 4,56 x105 kopii/mL. Obecnie pacjent jest gotów na rozpoczęcie leczenia ARV. W odniesieniu do opisanej powyżej sytuacji klinicznej, spośród podanych poniżej stwierdzeń wskaż prawdziwe: 1) należy bezzwłocznie rozpocząć typową 4-lekową (ryfampicyna (RMP) + izoniazyd + pyrazynamid + etambutol) terapię przeciwprątkową; 2) należy bezzwłocznie rozpocząć leczenie ARV, a terapię przeciwprątkowa odroczyć do czasu uzyskania pełnej identyfikacji i określenia lekowrażliwości prątków; 3) terapię ARV należy odroczyć do czasu zakończenia leczenia przeciwprątkowego; 4) ze względu na interakcje pomiędzy RMP, a inhibitorami proteazy (PI) w przypadku rozpoczęcia terapii ARV należy zastosować zestaw składający się z 3 nukleozydowych inhibitorów odwrotnej transkryptazy (NRTI); 5) wynik identyfikacji prątków może wpłynąć na zestaw leków stosowanych w terapii przeciwprątkowej; 6) wynik identyfikacji prątków może wpłynąć na zestaw leków stosowanych w terapii ARV. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Pacjent opisany w pytaniu 15 otrzymał leczenie czterema typowymi lekami przeciwprątkowymi (ryfampicyna (RFP) + izoniazyd + pyrazynamid + etambutol), a po 4 tygodniach rozpoczęto leczenie antyretrowirusowe (ARV) zestawem emtrycytabina (FTC) + tenofowir (TDF) + efawirenz (EFV). W posiewach na podłożach MBBACT uzyskano wzrost prątków kwasoodpornych zidentyfikowanych jako Mycobacterium tuberculosis. Po 10 dniach leczenia p-prątkowego pacjent odgorączkował, zaczął przybywać na wadze. Po 2 tygodniach od dołączenia leczenia ARV pacjent ponownie zagorączkował, w prawym dole pachowym pojawił się pakiet bolesnych węzłów chłonnych, po kolejnych dwóch dniach wystąpiły zaburzenia równowagi, i nieprawidłowa próba palec-nos. Badanie CT ujawniło zmianę ogniskową w prawej półkuli móżdżku. Liczba limfocytów CD4 oznaczona w kolejnym tygodniu wzrosła do 370 kom/mm3. Spośród podanych poniżej stwierdzeń wskaż prawdziwe:
1) obserwowane pogorszenie jest wyrazem nieskuteczności leczenia p-prątkowego spowodowanego interakcjami pomiędzy lekami p-prątkowymi a lekami ARV; 2) wszystkie stwierdzane zmiany mogą być wynikiem zespołu zapalnej rekonstrukcji immunologicznej - uzyskane dane są wystarczające do ostatecznego ustalenia takiego rozpoznania; 3) wszystkie stwierdzane zmiany mogą być wynikiem zespołu zapalnej rekonstrukcji immunologicznej, ale do ostatecznego ustalenia takiego rozpoznania konieczne jest wykluczenie nieskuteczności terapii p-pratkowej, współistnienia innych zakażeń i chorób nowotworowych; 4) uzyskany wzrost liczby limfocytów CD4 usprawiedliwia przerwanie leczenia p-prątkowego i ponowne rozważenie jego włączenia przy spadku < 200 kom/mm3; 5) uzyskany wzrost liczby limfocytów CD4 usprawiedliwia przerwanie leczenia p-prątkowego i ponowne jego włączenie dopiero po zakończeniu leczenia p-prątkowego. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Wirusy wtórnie hepatotropowe charakteryzują się zdolnością do wywoływania zmian martwiczych i zapalnych w wątrobie. Do grupy tej nie należy wirus: |
|
| Najczęstszym sposobem pobierania tkanki wątrobowej do badania w przypadku podejrzenia przewlekłego zapalenia wątroby jest: |
|
|
U 50-letniego mężczyzny, zakażonego HIV, dotychczas nieleczonego antyretrowirusowo (ARV) w czasie rutynowej, kontrolnej wizyty w Poradni stwier-dzono: waga 98 kg, wzrost 178 cm, obwód w talii 100 cm, ciśnienie tętnicze krwi 145/95 mm Hg, liczba limfocytów CD4 = 320 kom/mm3, liczba kopii HIV RNA = 5,36x105kopii/mL, poziom cholesterolu całkowitego TChol = 7,2 mmol/L, trójglicerydów - 1,8 mmol/L. Spośród podanych poniżej stwierdzeń wskaż prawdziwe:
1) pacjentowi należy zaproponować terapię ARV; 2) ze względu na wysokie ryzyko rozwoju chorób układu sercowo-naczyniowego leczenie ARV należy odroczyć do momentu wystąpienia klinicznych cech niedoboru odporności lub obniżenia liczby limfocytów CD4 < 200 kom/mm3; 3) pacjentowi należy zalecić redukcję ciężaru ciała; 4) pacjentowi należy zlecić oznaczenie glikemii na czczo, a w przypadku normoglikemii test doustnego obciążenia glukozą; 5) w przypadku decyzji o rozpoczęciu leczenia ARV zestawem z wyboru jest abacawir (ABC) + stawudyna (d4T) + efawirenz (EFV). Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
58-letnia imigrantka z Nigerii, zakażona HIV i HBV, dotychczas nieleczona przeciwwirusowo zgłosiła się do poradni w celu oceny stopnia zaawansowania zakażenia i ustalenia dalszego postępowania terapeutycznego. W badaniu przedmiotowym ciężar ciała - 62 kg, wzrost 164 cm, nie obserwowano istotnych odchyleń od stanu prawidłowego poza stwierdzanymi w czasie 3 kolejnych wizyt podwyższonymi wartościami ciśnienia tętniczego krwi (max. 170/105 mm Hg). W badaniach laboratoryjnych liczba limfocytów CD4 = 238 kom/mm3, HIV RNA 4,35 x105 kopii/mL, HBV DNA 2 x105kopii/mL, kreatynina 110 mmol/L (górna granica normy), glikemia na czczo 4,8 mmol/L, ALT 130 IU/L, AspAT 110 IU/L. Spośród podanych poniżej stwierdzeń wskaż prawdziwe:
1) pacjentka powinna otrzymać zestaw leków uwzględniający jednoczesną trapię zakażenia HIV i HBV; 2) decyzje terapeutyczne należy odroczyć do czasu wykonania biopsji wątroby, która w takiej sytuacji jest obligatoryjna; 3) w momencie rozpoczynania terapii przeciwwirusowej dobrym zestawem leków dla tej chorej będzie emtrycytabina + tenofowir + efawirenz; 4) w przypadku stwierdzenia białkomoczu chora powinna mieć wykonane USG i biopsję nerki; 5) stężenie kreatyniny w surowicy jest prawidłowe - brak jest wskazań do oznaczania białkomoczu u tej pacjentki. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Chora z niewyrównaną marskością wątroby w przebiegu zakażenia HBV została zgłoszona do przeszczepu wątroby. Stwierdza się u niej obecność p-ciał anty HBe, nieznacznie podwyższoną aktywność ALT, wiremię HBV DNA 4,56x102 kopii/ml. Podejmiesz następującą decyzję: |
|
| Leczenie pacjentów z marskością wątroby i czynnie zakażonych HBV lub HCV ma na celu: |
|
| W trakcie monitorowania leczenia lamiwudyną pacjenta z wyrównaną marskością wątroby w przebiegu zakażenia HBV uzyskano serokonwersję w układzie „e”, normalizację aktywności AlAT i w 120 tygodniu terapii ujemny wynik PCR HBV DNA. Należy: |
|
| Wiadomo, że jednym z objawów zakażenia HCV może być depresja. Które ze stwierdzeń jest prawdziwe? |
|
| Dotychczas zidentyfikowano osiem (A - H) podstawowych genotypów HBV. Które ze stwierdzeń ich dotyczących jest prawdziwe? |
|
|
U pacjentów z konfekcją HIV/HCV znacznie częściej dochodzi do przerwania terapii skojarzonej interferonem i rybawiryną niż w grupie zakażonych tylko HCV (43 v 25%). Odpowiedzialna za to jest:
1) anemia przy równoczesnym stosowaniu rybawiryny (RBV) i zidowudyny (AZT); 2) depresja przy równoczesnym stosowaniu interferonu (IFN) i didanozyny (ddI); 3) toksyczność mitochondrialna przy równoczesnym stosowaniu rybawiryny (RBV) i nukleozydowych inhibitorów odwrotnej transkryptazy (NRTI); 4) leukopenia/neutropenia przy równoczesnym stosowaniu interferonu (IFN) i zidowudyny (AZT); 5) zapalenie tarczycy przy równoczesnym stosowaniu interferonu (IFN) i inhibitorów proteazy (PI). Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| W zapobieganiu zakładowym zakażeniom HCV stosuje się: |
|
| Obraz kliniczny boreliozy z Lyme ma następujące trzy okresy: |
|
| Każdy pracownik służby zdrowia, który ma kontakt z pacjentem lub potencjalnie zakaźnymi płynami ustrojowymi (zwłaszcza z krwią), a nie przebył udowodnionego zakażenia HBV, musi przejść pełną serię szczepień przeciwko HBV. Podstawowy schemat szczepień polega na podaniu: |
|
| W ocenie „gradingu” bioptatu wątroby patomorfolog nie opisuje: |
|
|
W przypadku pacjenta z rozpoznanym ropnym zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu, u którego przed pięcioma laty założono układ drenujący płyn mózgowo-rdzeniowy z powodu wodogłowia pourazowego, w antybiotykoterapii empirycznej należy zastosować jeden z podanych niżej zestawów:
1) wankomycyna i linezolid; 2) wankomycyna i cefepim; 3) wankomycyna i ceftazydym; 4) wankomycyna i meropenem; 5) ampicylina i amikacyna. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Po przechorowaniu ropnego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych, wywołanego przez Haemophilus influenzae:
1) nie występuje większe ryzyko ponowne kolonizacji górnych dróg oddechowych przez HiB; 2) profilaktyka polega na podawaniu ryfampicyny; 3) chemioprofilaktyka zalecana jest przed wypisem ze szpitala; 4) nie zaleca się podawania ryfampicyny kobietom w ciąży po przebytym ropnym zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowym i mózgu o etiologii HiB; 5) nie występuje większe ryzyko nosicielstwa HiB. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Pierwotne zapalenie mózgu u dorosłych w Europie jest najczęściej wywoływane przez: |
|
| U 46-letniego mężczyzny z wysoką gorączką, nadużywającego alkoholu, pracującego jako robotnik w tartaku i u którego wystąpiły jakościowe zaburzenia świadomości, objawy zwiększonego ciśnienia śródczaszkowego, w badaniu MR wykonanym w tym samym dniu stwierdzono zmiany zapalne w płacie skroniowym, częściowo czołowym i w zakręcie hipokampa, należy podejrzewać zapalenie mózgu o etiologii: |
|
|
U 53-letniego mężczyzny z otyłością, w przeszłości leczonego z powodu nadciśnienia tętniczego, w nocy wystąpił nagle ostry ból głowy, nudności, wymioty, światłowstręt, zaburzenia przytomności i świadomości. Dwa dni przed zachorowaniem pacjent skarżył się na ogólne złe samopoczucie, bóle mięśni, uczucie ogólnego rozbicia, występowały także nawracające bóle głowy i mdłości, temperatura ciała 37,6 st. C. Miesiąc wcześniej kąpał się w basenie z ciepłą wodą naturalną. Przy przyjęciu do szpitala w badaniu TK głowy uwidoczniono uogólniony obrzęk mózgu. W diagnostyce różnicowej, w pierwszej kolejności, należy uwzględnić:
1) zapalenie mózgu; 2) zapalenie ropne opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu; 3) pierwotne pełzakowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu; 4) kryptokokowi zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu; 5) krwotok podpajęczynówkowy. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Neuroborelioza może wystąpić w postaci:
1) zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych; 2) zapalenia nerwów czaszkowych; 3) zapalenia korzeni nerwowych i nerwów obwodowych; 4) przewlekłego zapalenia mózgu i rdzenia kręgowego; 5) polineuropatii obwodowej z ostrym zanikowym zapaleniem skóry. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| W przypadku wystąpienia zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu, u kobiety leczonej przewlekle glikokortykosteroidami z powodu autoimmunologicznego zapalenia wątroby, która spędzała urlop w basenie Morza Śródziemnego, najbardziej należy podejrzewać etiologę: |
|
|
Do objawów wskazujących na gruźlicze zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych i mózgu należą:
1) symetryczne zmiany zapalne w płatach czołowych i skroniowych w badaniu MR; 2) podostry początek choroby; 3) niedowłady lub porażenia nerwów czaszkowych; 4) obniżone stężenie glukozy w płynie mózgowo-rdzeniowym; 5) dodatni odczyn tuberkulinowy u prawie wszystkich pacjentów. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
W Polsce sytuacja epidemiologiczna w zakresie etiologii bakteryjnych zapaleń opon mózgowo-rdzeniowych jest zbliżona do opisywanej w Europie. W przypadkach potwierdzonych bakteriologicznie czynnikami wywołującymi najczęściej są:
1) Neisseria meningitidis; 2) Streptococcus agalactiae; 3) Listeria monocytogenes; 4) Haemophilus influenzae; 5) Streptococcus pneumoniae. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| W Polsce od roku 2002 obserwuje się wyraźny wzrost liczby zakażeń inwazyjnych, w tym ośrodkowego układu nerwowego wywołanych przez: |
|
|
Czynniki odpowiedzialne za patogenność Campylobacter jejuni to:
1) antygeny wici i lipid A; 2) lipid C; 3) toksyny: enterotoksyna i cytotoksyna; 4) przyleganie bakterii do enterocytów przez receptory L-fukozowe; 5) antygeny powierzchniowe K. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Zarażenie Entamoeba histolytica następuje: |
|
| Atypowe komórki jednojadrowe (mononukleary) w mononukleozie zakaźnej to: |
|
| Za przyczynę poparciorkowcowego zapalenia nerek uważa się reakcje krzyżowe między antygenami w błonie podstawnej kłębuszków a: |
|
| Za wystąpienie wysypki w przebiegu zakażenia paciorkowcem beta-hemolizującym grupy A wg Lancefield odpowiadają: |
|
|
Wskaż zdania prawdziwe:
1) HIV wnika do wnętrza komórki przy udziale receptora i koreceptorów; 2) HIV wykorzystujący koreceptor CCR5 nie tworzy syncytiów; 3) HIV wykorzystujący koreceptor CCR5 tworzy syncytia; 4) HIV wykorzystujący koreceptor CXCR4 tworzy syncytia; 5) HIV wykorzystujący koreceptor CXCR4 nie tworzy syncytiów. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Produkcja egzotoksyn jest ważnym czynnikiem w patogenezie chorób wywołanych przez:
1) Escherichia coli; 2) Klebsiella oxytoca; 3) Mycobacterium tuberculosis; 4) Corynebacterium diphteriae; 5) Vibrio cholerae. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wybierz dotychczas poznane niektóre właściwości toksyny krztuścowej:
1) wspólnie z cyklazą adenylową pobudza mechanizmy immunologiczne odpowiedzialne za ograniczenie infekcji; 2) działa hepatotoksycznie; 3) wywołuje limfocytozę krwi obwodowej poprzez zahamowanie migracji limfocytów; 4) uszkadza erytrocyty; 5) wzmaga wydzielanie insuliny. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
W patogenezie wirusowego zapalenia wątroby typu B główną rolę odgrywają:
1) swoiste przeciwciała; 2) cytotoksyczne limfocyty CD8; 3) limfocyty CD4; 4) komórki dendrytyczne; 5) makrofagi. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wybierz dwie główne toksyny wytwarzane przez spory toksygenicznych szczepów Clostridium difficile:
1) toksyna A - cytotoksyna; 2) toksyna A - enterotoksyna; 3) toksyna B - cytotoksyna; 4) toksyna B - enterotoksyna; 5) toksyna C - epitoksyna. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
