Chirurgia ogólna Wiosna 2005: testy egzaminacyjne do egzaminu PES
|
Pytanie
|
Odpowiedzi
|
|---|---|
| Oznaczenie poziomu AFP (alfa-fetoprotein) ma znaczenie diagnostyczne i rokownicze w przypadku: |
|
| Zaburzenia rozwojowe w zespole Treachera-Collinsa dotyczą: |
|
| Które stwierdzenie dotyczące wstecznego odpływu pęcherzowo-moczowodowego, rozpoznanego we wczesnym okresie niemowlęcym nie jest prawdziwe? |
|
| Badanie urodynamiczne ma największe znaczenie podsumowujące diagnostykę w: |
|
|
W ocenie stanu odżywienia pacjenta istotne znaczenie ma oznaczenie:
1) poziomu białka całkowitego w surowicy krwi; 2) poziomu albumin w surowicy krwi; 3) całkowitej liczby limfocytów we krwi obwodowej; 4) hematokrytu; 5) zawartości magnezu w surowicy. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Leczenie chirurgiczne pierwotnej nadczynności przytarczyc może polegać na:
1) wycięciu powiększonej przytarczycy; 2) subtotalnym wycięciu wszystkich przytarczyc; 3) całkowitym wycięciu wszystkich przytarczyc; 4) całkowitym wycięciu wszystkich przytarczyc z autotransplantacją fragmentów przytarczycy do mięśni przedramienia; 5) całkowitym wycięciu wszystkich przytarczyc z autotransplantacją fragmentów przytarczycy w miejsce przytarczyc usuniętych. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
W chorobie Leśniowskiego-Crohna stosowane są leki zawierające kwas 5-aminosalicylowy, glikokortykosteroidy i leki immunomodulujące (azatiopryna). Które z poniższych zdań są prawdziwe?
1) ww. leki nie dają trwałego wyleczenia, okresy remisji są krótkie, nawroty zdarzają się często; 2) stosowanie przeciwciał anty-TNF-α umożliwia uzyskanie remisji w chorobie Leśniowskiego-Crohna; 3) infliksimab okazał się skuteczny w leczeniu przetok okołoodbytniczych powstałych w przebiegu choroby Leśniowskiego-Crohna; 4) po terapii infliksimabem nie występują nawroty przetok okołoodbytniczych; 5) współcześnie chorobę Leśniowskiego-Crohna można leczyć tylko infliksimabem. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
W chorobie uchyłkowej jelita grubego wskazania do operacji planowej są następujące:
1) powtarzające się epizody zapalenia uchyłków; 2) objawy podniedrożności przewodu pokarmowego; 3) powtarzające się krwawienia z uchyłków; 4) trudności diagnostyczne w różnicowaniu zapalenia uchyłków jelita i raka jelita grubego; 5) epizod zapalenia uchyłków przed 40 r.ż. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Szczelina odbytu stanowi częstą chorobę z zakresu proktologii. Które z poniższych zdań jest prawdziwe?
1) szczelina odbytu stanowi podłużny ubytek błony śluzowej kanału odbytu i anodermy, sięgający zwykle od linii grzebieniastej aż do ujścia zewnętrznego kanału odbytu, jest często przyczyną bólu i krwawienia z odbytu; 2) szczelina umiejscowiona jest na spoidle tylnym (80% przypadków) lub przednim (20% przypadków); określenie szczeliny obejmuje również tzw. guzek wartowniczy (ok. 40%) oraz przerosłą brodawkę linii grzebieniastej (15%); 3) częste występowanie szczeliny na spoidle tylnym jest związane z dystrybucją naczyń w kanale odbytu - zmniejszony przepływ krwi w anodermie może powodować dysfunkcję komórek śródbłonka związany z redukcją syntezy tlenku azotu (NO); 4) 70% szczelin odbytu - ostrych zanika samoistnie; 5) leczenie operacyjne szczelin odbytu jest związane z nietrzymaniem gazów i stolca u około 10% operowanych. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
O uchyłku przednim odbytnicy (UPO) wiadomo, że:
1) powstaje w wyniku rozciągania, rozerwania lub jatrogennego uszkodzenia przegrody odbytniczo-pochwowej, które prowadzi do uwypuklenia się tylnej ściany pochwy do jej wnętrza; 2) przyczyną powstania UPO nigdy nie jest histerektomia, a bywa natomiast resekcja odbytnicy; 3) najczęstszą przyczyną UPO są przebyte porody, nacięcia krocza; 4) UPO może powodować zaburzenia defekacji, nietrzymanie moczu, wypadanie pochwy i odbytnicy; 5) wyniki leczenia operacyjnego są najczęściej zadowalające. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Poniższe określenia charakteryzują rodzinną polipowatość gruczolakową (FAP). Które z nich uważa się za prawdziwe?
1) znacznie większe ryzyko rozwoju raka jelita grubego występuje u osób, u których liczba polipów okrężnicy przekracza 1000; 2) rak jelita grubego rzadko rozwija się przed 20 r.ż.; 3) jeżeli ryzyko rozwoju raka oceniane jest jako małe, planowy zabieg operacji należy wykonać w 15-18 r.ż.; 4) w przypadku dużego ryzyka zabieg operacyjny wykonuje się jak najwcześniej; 5) nie należy wykonywać zabiegu przed 20 r.ż. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Które z poniższych określeń dotyczących endoskopowej mikrochirurgii przezodbytowej są prawdziwe?
1) wprowadził ją Buess w 1983 r.; 2) jest metodą efektywną i bezpieczną; 3) charakteryzuje się minimalną inwazyjnością zabiegu; 4) pozwala na uniknięcie niskiej resekcji lub nawet brzuszno-kroczowego odjęcia; 5) umożliwia wycięcie zmian ograniczonych do błony śluzowej i warstwy podśluzowej, a nawet zajmujących pełną grubość ściany. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Dziedziczny rak jelita grubego niezwiązany z polipowatością (HN PCC - zespół Lyncha) charakteryzuje się następującymi cechami:
1) jest to zespół chorobowy będący efektem mutacji germinalnej, polegającej na inaktywacji jednego z genów MMR (mismates repair genes); 2) penetracja w przypadku HN PCC wynosi 80%, a średni wiek, w którym rozwija się rak 46 lat; 3) rak wykryty podczas kolonoskopii wykonywanej co 3 lata może być wyleczony; 4) częste wykonywanie kolonoskopii nie jest wartościowe rokowniczo w zespole HN PCC; 5) jako zasięg pierwotny rozważa się proktokolektomię lub częściowe wycięcie jelita grubego. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
