Hematologia Wiosna 2011: testy egzaminacyjne do egzaminu PES

ROZWIĄŻ TEST

Pytanie
Odpowiedzi
Który z wymienionych stanów chorobowych nie jest uznanym czynnikiem ryzyka żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej?
  1. choroba nowotworowa.
  2. nadciśnienie tętnicze.
  3. niewydolność serca III i IV klasy NYHA.
  4. ...
  5. ...
Najczęściej występującą przyczyną wrodzonej trombofilii w Polsce jest:
  1. niedobór antytrombiny.
  2. niedobór białka C.
  3. niedobór białka S.
  4. ...
  5. ...
Najbardziej prawdopodobną przyczyną zakrzepicy tętniczej w postaci niedokrwiennego udaru mózgu u chorego w wieku < 50 lat bez czynników ryzyka miażdżycy jest:
  1. zespół antyfosfolipidowy.
  2. niedobór antytrombiny.
  3. niedobór białka C.
  4. ...
  5. ...
Kryterium laboratoryjnym rozpoznania małopłytkowości wywołanej przez heparynę (HIT) jest obniżenie liczby płytek krwi:
  1. do ≤ 10 000/µl.
  2. do ≤ 30 000/µl.
  3. do ≤ 100 000/µl.
  4. ...
  5. ...
67-letni mężczyzna został skierowany do konsultacji w związku ze stwierdzeniem przedłużonego do 95s APTT (norma 30-38s) w badaniach laboratoryjnych, wykonanych przed planowaną alloplastyką stawu biodrowego. Pozostałe wyniki przesiewowych badań krzepnięcia (płytki krwi, czas krwawienia, czas protrombinowy) w normie. Poza sporadycznymi krwawieniami z nosa w dzieciństwie chory nie miał objawów skazy krwotocznej. W 56 r. życia przebył cholecystektomię w związku z zapaleniem pęcherzyka żółciowego na tle kamicy, bez powikłań. W 60.r.życia z powodu zawału serca choremu wykonano angioplastykę wieńcową, od tego czasu pobiera kwas acetylosalicylowy w dawce 75 mg/d. W rodzinie nikt nie miał objawów skazy krwotocznej. Najbardziej prawdopodobną przyczyną przedłużenia APTT u opisanego chorego jest:
  1. wrodzona hemofilia - postać łagodna.
  2. zażywanie kwasu acetylosalicylowego.
  3. obecność antykoagulantu toczniowego.
  4. ...
  5. ...
W razie stwierdzenia przedłużenia APTT w osoczu chorego, związanego z obecnością antykoagulantu toczniowego, planowy zabieg operacyjny:
  1. jest bezwzględnie przeciwwskazany.
  2. może być wykonany, jednak bez stosowania profilaktyki przeciwzakrzepowej w okresie okołooperacyjnym.
  3. może być wykonany z zastosowaniem profilaktyki przeciwzakrzepowej w okresie okołooperacyjnym.
  4. ...
  5. ...
Które z poniższych stwierdzeń jest nieprawdziwe?
  1. heparyna standardowa nie przechodzi przez łożysko i może być bezpiecznie stosowana podczas ciąży.
  2. stosowanie heparyny standardowej u kobiety w ciąży wymaga kontroli APTT.
  3. heparyny drobnocząsteczkowe nie przechodzą przez łożysko i mogą być bezpiecznie stosowane podczas ciąży.
  4. ...
  5. ...
65-letni mężczyzna został skierowany do szpitala powodu rozległych podskórnych wylewów krwi w okolicy ud i ramion oraz niedokrwistości normocytowej. Chory nie miał poprzednio objawów skazy krwotocznej. W 36 r. życia przebył resekcję żołądka z powodu choroby wrzodowej, bez powikłań. Od 3 lat pobiera kwas acetylosalicylowy w dawce 75 mg/d z powodu przebytego niedokrwiennego udaru mózgu. Przyznał się do nadużywania alkoholu. W przesiewowych badaniach krzepnięcia stwierdzono przedłużony do 85s APTT (norma 30-38s), pozostałe wyniki (czas krwawienia, liczba płytek krwi, czas protrombinowy)
w normie. Jakie będzie najbardziej prawdopodobne rozpoznanie wstępne?
  1. wrodzona hemofilia - postać łagodna.
  2. skaza wynikająca z zaburzenia przez kwas acetylosalicylowy czynności płytek krwi.
  3. obecność antykoagulantu toczniowego.
  4. ...
  5. ...
U 29-letniej chorej po porodzie wystąpiła zakrzepowa plamica małopłytkowa. Poprzednio poważniej nie chorowała. Które z poniższych stwierdzeń jest nieprawdziwe?
  1. w patogenezie choroby odgrywa rolę autoprzeciwciało skierowane przeciw ADAMTS-13.
  2. ze względu na małopłytkowość chorej należy przetoczyć koncentrat krwinek płytkowych.
  3. chorej należy toczyć świeżo mrożone osocze łącznie z plazmaferezą.
  4. ...
  5. ...
Do klinicznego obrazu pierwotnej małopłytkowości immunizacyjnej (ITP) nie należy:
  1. obecność wybroczyn skórnych i łatwe siniaczenie się.
  2. obfite i przedłużające się krwawienia miesiączkowe.
  3. splenomegalia.
  4. ...
  5. ...
W pierwszoliniowym leczeniu pierwotnej małopłytkowości immunizacyjnej (ITP) należy zastosować:
  1. splenektomię metodą laparoskopową (po zaszczepieniu chorego szczepionką przeciw pneumokokom, meningokokom i Haemophilus influenzae typu b).
  2. danazol.
  3. azatioprynę.
  4. ...
  5. ...
25-letnia kobieta zgłosiła się z powodu powtarzających się krwawień z nosa i bardzo obfitych krwawień miesiączkowych. Podobne objawy występują u matki, brat skarży się na krwawienia z nosa i dziąseł, a także miał długotrwałe krwawienie po ekstrakcji zęba. W badaniach laboratoryjnych przedłużony do 45 s APTT (norma 30-38 s), pozostałe przesiewowe badania krzepnięcia (czas krwawienia, liczba płytek krwi, czas protrombinowy) są w normie. Jakie jest najbardziej prawdopodobne rozpoznanie wstępne?
  1. łagodna postać choroby von Willebranda.
  2. hemofilia A - postać łagodna.
  3. hemofilia B - postać łagodna.
  4. ...
  5. ...
Które z poniższych stwierdzeń jest nieprawdziwe odnośnie chorego z ciężką postacią hemofilii A?
  1. skaza krwotoczna ujawnia się we wczesnym dzieciństwie, wywiad rodzinny może być ujemny.
  2. w badaniach przesiewowych stwierdza się przedłużenie APTT, prawidłowy czas krwawienia prawidłową liczbę płytek krwi, prawidłowy czas protrombinowy.
  3. aktywność czynnika VIII < 1% normy.
  4. ...
  5. ...
Wybierz najbardziej wartościowy zestaw badań przydatny we wstępnej diagnostyce u chorego z podejrzeniem zespołu rozsianego krzepnięcia wewnątrznaczyniowego (DIC):
  1. liczba płytek krwi, czas krwawienia, APTT.
  2. INR, stężenie fibrynogenu.
  3. liczba płytek krwi, stężenie fibrynogenu, stężenie dimeru D.
  4. ...
  5. ...
Optymalnym postępowaniem w przypadku przygotowania chorego z typem 1 choroby von Willebranda do ekstrakcji zęba jest podanie:
  1. wysoko oczyszczonego koncentratu czynnika VIII.
  2. koncentratu czynnika VIII zawierającego czynnik von Willebranda.
  3. świeżo mrożonego osocza.
  4. ...
  5. ...
U chorych na anemię oporną na leczenie z nadmiarem blastów (Refractory anemia with excess of blasts-RAEB) stosuje się następujące leczenie:
  1. chemioterapię typową dla ostrych białaczek (np. daunorubicyna+arabinozyd cytozyny).
  2. alotransplantację komórek krwiotwórczych.
  3. leki hipometylujące (np. azacytydyna).
  4. ...
  5. ...
Jakie są kryteria rozpoznania zespołu 5q-?
  1. odsetek blastów w szpiku < 5%, brak pałeczek Auera, złożony kariotyp, ale zawsze obecna del(5q).
  2. odsetek blastów w szpiku > 5%, brak pałeczek Auera, izolowana del(5q).
  3. odsetek blastów w szpiku > 5%, zwłóknienie podścieliska, złożony kariotyp, ale zawsze del(5q).
  4. ...
  5. ...
Zespół 5q(-) można rozpoznać jeśli stwierdza się:
  1. izolowaną delecję 5q a odsetek blastów w szpiku < 5%.
  2. izolowaną delecję 5q niezależnie od odsetka blastów w szpiku.
  3. delecję 5q z możliwością współistnienia innych zmian cytogenetycznych a odsetek blastów w szpiku < 10%.
  4. ...
  5. ...
U chorych na niedokrwistość oporną na leczenie (Refractory anemia-RA) konieczne jest okresowe wykonywanie badania szpiku w celu oceny progresji choroby. Badanie to należy powtarzać:
  1. jeden raz w roku.
  2. co miesiąc.
  3. co 6 miesięcy.
  4. ...
  5. ...
Które z poniższych twierdzeń dotyczących zespołów mielodysplastycznych jest prawdziwe?
  1. są chorobami klonalnymi układu krwiotwórczego.
  2. charakteryzuje je nieefektywna hematopoeza.
  3. często ulegają transformacji do ostrych białaczek.
  4. ...
  5. ...
Do czynników rokowniczych w zespołach mielodysplastycznych zaliczamy:
  1. odsetek blastów w szpiku.
  2. zmiany cytogenetyczne.
  3. stężenie erytropoetyny endogennej w surowicy.
  4. ...
  5. ...
Które z poniższych stwierdzeń dotyczących leczenia zespołów mielodysplastycznych czynnikami stymulującymi erytropoezę (ESP) jest prawdziwe?
  1. najlepsze wyniki leczenia ESP uzyskuje się u chorych, którzy wymagają przetoczenia KKCz:< 2 j / miesiąc, a stężenie endogennej erytropoetyny jest < 100 j/ml.
  2. czynniki stymulujące erytropoezę nie powodują nigdy wzrostu stężenia Hb u chorych na MDS z powodu ciężkiego uszkodzenia erytropoezy.
  3. stężenie endogennej erytropoetyny nie wpływa na wyniki leczenia ESP.
  4. ...
  5. ...
Kryteria rozpoznania anemii opornej na leczenie z obecnością sideroblastów pierścieniowatych (Refractory anemia with ring sideroblasts-RARS) wg klasyfikacji WHO z 2008 r. są następujące:
  1. odsetek blastów w szpiku > 10%, odsetek pierścieniowatych sideroblastów w szpiku > 15%, izolowana dysplazja linii erytroidalnej.
  2. odsetek blastów w szpiku < 5%, odsetek pierścieniowatych sideroblastów w szpiku > 15%, brak zmian cytogenetycznych.
  3. odsetek blastów w szpiku < 5%, odsetek pierścieniowatych sideroblastów w szpiku > 15%, izolowana dysplazja linii erytroidalnej.
  4. ...
  5. ...
Jedyną skuteczną (umożliwiającą wyleczenie) metodą leczenia zespołów mielodysplastycznych jest:
  1. allotransplantacja macierzystych komórek krwiotwórczych.
  2. autotransplantacja macierzystych komórek krwiotwórczych.
  3. chemioterapia skojarzona typowa dla ostrych białaczek szpikowych.
  4. ...
  5. ...
Którym niżej wymienionym stanom chorobowym często towarzyszy hipogammaglobulinemia?
1) choroba lekkiego łańcucha;     
2) makroglobulinemia Waldenströma;     
3) białaczka limfatyczna przewlekła;
4) szpiczak klasy IgA;
5) szpiczak niewydzielający.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 3,5.
  2. tylko 5.
  3. 1,3,5.
  4. ...
  5. ...
Kobieta, lat 30, zgłosiła się do lekarza z powodu narastającego osłabienia oraz łatwego siniaczenia się. Morfologia krwi wykonana w czasie obecnych dolegliwości: Hb-6 g/dl, Ht-20%, MCV-115 fl, leukocyty-1500 w mm3, płytki krwi-15 000 w mm3. Dwa lata wcześniej leczona była z powodu chłoniaka Hodgkina stadium IV B. Otrzymała 6 cykli ABVD, uzyskując remisję całkowitą. Po dwóch miesiącach doszło do wznowy choroby. Chora otrzymała 6 cykli chemioterapii wg schematu BECOPP, ponownie uzyskała remisję całkowitą. Do mobilizacji komórek krwiotwórczych zastosowano cyklofosfamid i G-CSF. Wykonano autotransplantację komórek krwiotwórczych. Jako leczenie mieloablacyjne zastosowano chemioterapię wg schematu BEAM. Jaka może być przyczyna pancytopenii i jej objawów klinicznych?
  1. aplazja szpiku po chemioterapii, otrzymanej w przeszłości.
  2. nawrót chłoniaka Hodgkina z zajęciem szpiku.
  3. rozwój wtórnego zespołu mielodysplastycznego lub wtórnej ostrej białaczki.
  4. ...
  5. ...
Jaka może być przyczyna pancytopenii?
  1. anemia aplastyczna.
  2. zespół mielodysplastyczny.
  3. niedobór witaminy B12.
  4. ...
  5. ...
IPSS (International Prognostic Scoring System - Międzynarodowy Indeks Prognostyczny) określa czas przeżycia chorych na zespoły mielodysplastyczne i czas do transformacji do ostrej białaczki szpikowej. Badania, które pozwalają na ustalenie IPSS to:
  1. ocena mielogramu (odsetek blastów w szpiku).
  2. badanie morfologii krwi obwodowej (odsetek blastów i liczba cytopenii).
  3. badanie cytogenetyczne.
  4. ...
  5. ...
Leczeniem z wyboru chorych na zespoły mielodysplastyczne, zaliczonych do grupy ryzyka niskiego i pośredniego 1 wg IPSS, z towarzyszącą niedokrwistością, wymagających przetoczeń koncentratu krwinek czerwonych < 4 j/2 miesiące
i stężeniem endogennej erytropoetyny < 500 U/ml jest:
  1. zastosowanie czynników stymulujących erytropoezę.
  2. lenalidomid.
  3. przeszczepienie allogenicznych komórek krwiotwórczych.
  4. ...
  5. ...
Które ze stwierdzeń dotyczących leczenia azacytydyną chorych na zespoły mielodysplastyczne jest prawdziwe?
  1. leczenie to jest przeciwwskazane u osób starszych > 70 roku życia.
  2. do leczenia azacytydyną kwalifikują się chorzy na MDS, zaliczeni do grupy ryzyka pośredniego 2 i wysokiego wg IPSS, którzy nie zostali zakwalifikowani do allotransplantacji komórek krwiotwórczych.
  3. azacytydyna jest cytostatykiem zaliczonym do grupy antymetabolitów.
  4. ...
  5. ...
Kobieta, lat 55, zgłosiła się do lekarza z powodu postępującego osłabienia, potów nocnych, krwawień z nosa i dziąseł oraz łatwego siniaczenia się. W morfologii krwi obwodowej stwierdzono niedokrwistość: 7,5 g/dl, MCV - 110 fl; małopłytkowość: płytki krwi 5 000/ul, liczba leukocytów 6000/ul z prawidłowym rozmazem. Chora przed pięciu laty była leczona z powodu raka piersi: wykonano mastektomię prawostronną a następnie chora otrzymała 6 cykli chemioterapii w skład której wchodził antybiotyk antracyklinowy i platina oraz zastosowano radioterapię. Jaka może być przyczyna stwierdzonej niedokrwistości i małopłytkowości?
  1. aplazja szpiku po chemio i radioterapii.
  2. wtórny do leczenia zespół mielodysplastyczny.
  3. niedokrwistość chorób przewlekłych.
  4. ...
  5. ...
Do leków chelatujących żelazo zalicza się:
  1. deferoksaminę.
  2. chlorochinę.
  3. deferasyroks.
  4. ...
  5. ...
Które z poniższych twierdzeń dotyczących lenalidomidu jest prawdziwe?
  1. jest to lek immunomodulujący.
  2. stosowany jest do leczenia szpiczaka plazmocytowego.
  3. stosowany jest do leczenia chorych na MDS 5q-.
  4. ...
  5. ...
Do metod pozwalających wykryć przeładowanie żelazem zalicza się:
  1. badanie stężenia żelaza w bioptacie wątroby.
  2. badanie wątroby metodą rezonansu magnetycznego.
  3. stężenie ferrytyny w surowicy.
  4. ...
  5. ...
Ostra białaczka szpikowa M3 wg FAB, z translokacją t(15;17) wg klasyfikacji WHO 2008r, jest wskazaniem do:
  1. natychmiastowego zastosowania leczenia indukującego opartego o zastosowanie wysokich dawek arabinozydu-cytozyny - 3,0 g/m2 przez 5 dni w monoterapii w przypadku stwierdzenia objawów DIC.
  2. zaplanowania autoprzeszczepienia szpiku u każdej z osób poniżej 20 roku życia po 4 tygodniowej terapii vesanoidem (ATRA).
  3. zastosowania w leczeniu indukującym kwasu transretynowego (Vesanoid) w skojarzeniu z idarubicyną.
  4. ...
  5. ...
Kryteria całkowitej remisji ostrych białaczek (CR) wg Cheson 2003r obejmują spełnienie następujących parametrów:
1) pełna sprawność stanu ogólnego;
2) brak zmian pozaszpikowych;
3) w krwi obwodowej brak komórek blastycznych;
4) w szpiku komórki blastyczne poniżej 5%;
5) neutrofile w krwi obwodowej powyżej 1 G/l;
6) płytki krwi powyżej 100 G/l;
7) niezależność od przetoczeń erytrocytów.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. tylko 7.
  2. 5,6.
  3. 3,4.
  4. ...
  5. ...
Po rozpoznaniu ostrej białaczki limfoblastycznej z obecnością translokacji t(9;22)/ obecnością genu fuzyjnego bcr/abl należy:
1) u chorych poniżej 55 roku życia w leczeniu zastosować chemioterapię oraz blokery kinaz tyrozynowych;
2) u chorych poniżej 55 roku życia dążyć do wczesnego wykonania alloprzeszczepienia szpiku, ale najlepiej po uzyskaniu remisji;
3) zastosować leczenie paliatywne bez względu na wiek i stan biologiczny pacjenta.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. tylko 1.
  2. tylko 2.
  3. tylko 3.
  4. ...
  5. ...
W leczeniu której postaci ostrej białaczki rutynowo zawsze powinno być stosowane w okresie leczenia indukująco-konsolidującego profilaktyczne podawanie cytostatyków do płynu mózgowo-rdzeniowego i/lub zastosowanie profilaktycznego napromieniania rtg na podstawę czaszki?
  1. ostrych białaczek limfoblastycznych wszystkich podtypów immunologicznych.
  2. ostrej białaczki promielocytowej.
  3. ostrej białaczki szpikowej poprzedzonej zespołem mielodysplastycznym.
  4. ...
  5. ...
Leczeniem z wyboru w ostrej białaczce szpikowej, u chorego w wieku powyżej 60 lat jest zastosowanie:
  1. leczenia chemioterapeutycznego dostosowanego do stanu biologicznego pacjenta najlepiej w ramach kontrolowanych badań klinicznych.
  2. przy współistnieniu przeciwwskazań do wielolekowej chemioterapii stosowanie leczenia cytoredukcyjnego np. hydroksymocznikiem i wspomagającego - przetaczania preparatów krwiopochodnych.
  3. niskich dawek sterydów w monoterapii przewlekłej.
  4. ...
  5. ...
Ostra białaczka szpikowa poprzedzona zespołem mielodysplastycznym (MDS) może być rozpoznana jeżeli:
  1. w szpiku stwierdza się obecność powyżej 20% mieloblastów.
  2. w krwi obwodowej występuje małopłytkowość.
  3. klinicznie występują objawy zaburzeń odporności wynikające z agranulocytozy.
  4. ...
  5. ...
Przeszczepienia allogenicznego szpiku są zalecane jako procedura rutynowa/standardowa w leczeniu pacjentów:
  1. wszystkich powyżej 60 roku życia po uzyskaniu pierwszej całkowitej remisji.
  2. pacjentów w wieku poniżej 55 roku życia po uzyskaniu całkowitej remisji, w przypadkach białaczek wysokiego ryzyka nawrotu (leukocytoza przy rozpoznaniu powyżej 50G/l, trudno uzyskana remisja całkowita tj co najmniej po 2 cyklach indukcji).
  3. w pierwszej całkowitej remisji w przypadkach białaczki z translokacją t(15;17).
  4. ...
  5. ...
W ostrej białaczce limfoblastycznej standardowym wskazaniem do wykonania alloprzeszczepienia szpiku od dawcy rodzinnego lub niespokrewnionego jest:
  1. pierwsza remisja w przypadku białaczki limfoblastycznej z obecną translokacją t(9;22) / dodatni wynik bcr/abl, u chorego w wieku poniżej 55 lat.
  2. uzyskanie drugiej całkowitej remisji białaczki u chorego w wieku poniżej 45 lat.
  3. wiek pacjenta powyżej 55 lat bez remisji.
  4. ...
  5. ...
Leczenie ostrej białaczki limfoblastycznej z dojrzałych komórek B (białaczka z komórek Burkitta, postać białaczkowa chłoniaka Burkitta) u pacjenta w wieku poniżej 55 roku życia polega na zastosowaniu:
  1. monoterapii przeciwciałem monoklonalnym anty CD 20 (rytuksymab) w dawce 375mg/m2 przez 5 dni.
  2. 4 tygodniowej terapii sterydami z podawaniem preparatów alkaloidów Vinca w dniach: 1, 8, 15, 22.
  3. Intensywnej chemioterapii indukująco-konsolidującej np. CODOX-M /+ IVAC z uzupełnieniem o zastosowanie przeciwciała monoklonalnego anty CD20 celem uzyskania wyleczenia w tzw. pierwszym podejściu terapeutycznym lub z wyboru Hyper CVAD + rytuksymab.
  4. ...
  5. ...
Do szpitala przyjęto 19 letniego chorego z gorączką 39°C i objawami skazy krwotocznej. W krwi obwodowej stwierdzono: Hgb 7g/dl, leukocyty 70G/l, płytki krwi 7 G/l, w rozmazie wykazano obecność wyłącznie komórek blastycznych. W konsultacji hematologicznej należy zalecić:
  1. zastosowanie leczenia objawowego - wspomagającego (antybiotykoterapia, przetoczenia KKP, KKCz) i skierowanie pacjenta do oddziału hematologicznego dysponującego pełną diagnostyką dla rozpoznania ostrej białaczki.
  2. zastosowanie leczenia indukującego jak w ostrej białaczce limfoblastycznej.
  3. wykonanie badań HLA u chorego i rodzeństwa.
  4. ...
  5. ...
Ustalenie rozpoznania przewlekłej białaczki limfocytowej opiera się na kryteriach zaproponowanych przez NCI (National Cancer Institute) do których należą:
1) limfocytoza krwi obwodowej > 5000/µl;
2) limfocyty morfologicznie dojrzałe, odsetek prolimfocytów i komórek limfoplazmacytoidalnych nie przekracza 55%;
3) limfocyty w biopsji aspiracyjnej szpiku stanowią > 5% komórek, przy prawidłowej komórkowości szpiku;
4) ekspresja antygenów B-komórkowych;
5) koekspresja antygenów CD5/CD23.
Prawidłowa odpowiedź to:
  1. wszystkie wymienione.
  2. 1,2,4,5.
  3. 2,4,5.
  4. ...
  5. ...
Zaznacz stwierdzenie fałszywe dotyczące przewlekłej białaczki limfocytowej:
  1. w Europie i Ameryce Północnej przewlekła białaczka limfocytowa jest najczęstszym typem białaczek.
  2. zapadalność w Europie i Ameryce Północnej wynosi 15/100 000.
  3. średnia wieku zapadalności wynosi 65-70 lat.
  4. ...
  5. ...
Pacjent 62-letni ze świeżo rozpoznaną przewlekłą białaczką limfocytową. W badaniach laboratoryjnych HB 7,6 g/dl; WBC 23 000/µl , LY (82% limfocytów) NEU ; PLT 124 000/µl. W badaniu przedmiotowym nie stwierdzono powiększenia węzłów chłonnych, bez splenomegalii i hepatomegalii. Jaki stopień zaawansowania w chwili rozpoznania można określić u tego chorego według klasyfikacji Rai’a i Binet’a?
  1. RAI I, Binet B.
  2. RAI I, Binet C.
  3. RAI II, Binet C.
  4. ...
  5. ...
Do czynników prognostycznych związanych z gorszym rokowaniem w przewlekłej białaczce limfocytowej nie należą:
  1. aberracje chromosomowe del(11q) lub del17 (17p).
  2. zwiększona ekspresja cytoplazmatyczna antygenu ZAP-70.
  3. zwiększony poziom rozpuszczalnego antygenu CD23.
  4. ...
  5. ...
Pacjent 75-letni z rozpoznaniem przewlekłej białaczki limfocytowej trafił do poradni hematologicznej. W wywiadzie udar krwotoczny w 2006 roku oraz leczone nadciśnienie tętnicze. Niewydolność serca w okresie III według NYHA. W badaniu przedmiotowym limfadenopatia szyjna po stronie prawej do 2 cm. Inne węzły chłonne dostępne badaniu niewyczuwalne. Wątroba i śledziona niepowiększone. W badaniach laboratoryjnych Hb 11,1 g/dl, WBC 15,2 tys/ul (78% limfocytów), PLT 132 tys/ul. Jakie leczenie należy zastosować u tego pacjenta?
  1. obserwacja w poradni hematologicznej, w przypadku progresji włączyć leczenie.
  2. chlorambucyl p.o.
  3. 6 cykli CC (kladrybina i cyklofosfamid).
  4. ...
  5. ...
Do rozpoznania przewlekłej białaczki limfocytowej konieczne jest badanie:
  1. morfologia krwi obwodowej wraz w badaniem immunofenotypowym.
  2. bezpośredni odczyn Coombsa.
  3. biopsja aspiracyjna szpiku kostnego.
  4. ...
  5. ...

Ta strona używa cookies i innych technologii. Korzystając z niej wyrażasz zgodę na ich używanie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej szczegółów w Polityce prywatności

Zamknij