Transplantologia kliniczna Jesień 2015: testy egzaminacyjne do egzaminu PES
|
Pytanie
|
Odpowiedzi
|
|---|---|
| U chorego z niewydolnością serca w przebiegu kardiomiopatii rozstrzeniowej, w klasie INTERMACS II, dokonano implantacji pompy wspomagającej lewą komorę serca (LVAD). Bezpośrednio przed implantacją pacjent został wycofany z listy potencjalnych biorców serca z uwagi na wysokie wartości naczyniowego oporu płucnego (PVR), przekraczające 5 j. Wooda, bez zadowalających cech odwracalności - w trakcie wlewu nitroprusydku sodu do tętnicy płucnej PVR utrzymywał się powyżej 3 j. Wooda pomimo równoczesnego obniżenia się ciśnienia skurczowego w aorcie do wartości 80 mmHg. Za główną przyczynę nadciśnienia płucnego u pacjenta uznano niedomykalność zastawki mitralnej. Jaki rodzaj leczenia pomostowego zastosowano u pacjenta? |
|
| Jednym z ważniejszych aspektów w technice chirurgicznej narządowego przeszczepiania trzustki jest sposób odprowadzenia soku trzustkowego z przeszczepionej trzustki. Najczęściej sok trzustkowy z przeszczepionej trzustki odprowadza się: |
|
| W jednoczasowym przeszczepieniu trzustki i nerki stosuje się leczenie indukcje częściej niż w innych rodzajach transplantacji. Które przeciwciała poliklonalne stosuje się najczęściej w leczeniu indukcyjnym po transplantacji trzustki i nerki? |
|
| Który z poniższych opisów najlepiej oddaje zasady stosowanie mechanicznego wspomagania krążenia jako leczenia pomostowego umożliwiającego kandydowanie do transplantacji serca (bridge to candidacy - BTC)? |
|
| W 10 dobie po transplantacji nerki u 43-letniego biorcy pojawił się w okolicy przeszczepu ostry ból, zwiększony opór w okolicy przeszczepu, spadek diurezy. Tętno 130/min., ciśnienie tętnicze krwi - 80/50 mmHg, hematokryt - 24%. Przyczyną tego stanu może być: |
|
| Do pęknięcia nerki przeszczepionej dochodzi rzadko. Jako przyczynę wystąpienia tej patologii można uznać: |
|
| Badanie palpacyjne narządów jamy brzusznej i miednicy mniejszej należy przeprowadzić po otwarciu powłok dawcy narządów z rozpoznaną śmiercią mózgu: |
|
| W trakcie pobrania nerek i wątroby od zmarłego dawcy narządów z rozpoznaną śmiercią mózgu należy: |
|
| U 44-letniego chorego po operacji jednoczesnego przeszczepienia nerki i trzustki, w dobrym stanie ogólnym, z prawidłowym stężeniem glukozy we krwi bez podaży egzogennej insuliny, z diurezą 4,5 litra/dobę wymuszaną furosemidem i stopniowo obniżającym się stężeniem kreatyniny w osoczu, otrzymującego heparynę drobnocząsteczkową w dawce profilaktycznej, w drugiej dobie po operacji pojawił się nagle umiarkowany ból brzucha, bez objawów otrzewnowych, z zachowaną perystaltyką. Wykonane pilnie badania laboratoryjne wykazały wzrost stężenia amylazy w osoczu (10-krotne przekroczenie wartości prawidłowych) oraz wzrost stężenia glukozy we krwi (3-krotne przekroczenie wartości prawidłowych). Wykonane badanie metodą angio-TK wykazało powiększenie i zakrzepicę żylną przeszczepionej trzustki. W zaistniałej sytuacji należy: |
|
| Podczas kwalifikacji chorego na cukrzycę typu 1 do przeszczepienia samej trzustki szczególną uwagę należy zwrócić na czynność: |
|
|
Oceniając układ krążenia chorych ze schyłkową niewydolnością nerek w przebiegu cukrzycy typu 1 kwalifikowanych do przeszczepienia nerki lub nerki i trzustki badanie dopplerowskie układu żylnego kończyn dolnych i żyły głównej dolnej należy wykonać:
1) u chorych, u których wcześniej w obrębie żył biodrowych lub udowych znajdowały się cewniki do hemodializ; 2) u chorych wcześniej leczonych przeszczepieniem nerki lub nerki i trzustki; 3) u chorych wcześniej leczonych z powodu żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej; 4) u chorych z dużymi żylakami lub obrzękami kończyn dolnych. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Dla biorcy przeszczepu nerki z grupą krwi o fenotypie AB dawcą zgodnym będzie dawca z grupą krwi:
1) A; 2) B; 3) AB; 4) 0. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Chory po jednoczesnym przeszczepieniu trzustki i nerki z drenażem soku trzustkowego do pęcherza moczowego jest bardziej narażony na zakażenie układu moczowego ponieważ ma zmienione pH moczu. |
|
| Przyczyną pogorszenia czynności nerki przeszczepionej we wczesnym okresie po transplantacji może być każda z niżej wymienionych przyczyn, z wyjątkiem: |
|
| Przeszczepienie nerki pochodzącej od dawcy poniżej 3 lub powyżej 60 roku życia wiąże się zwykle z ryzykiem wystąpienia przewlekłej nefropatii przeszczepu (chronic allograft nephropathy) u biorcy ponieważ nasilone zmiany metaboliczne u biorcy przekraczają możliwości kompensacyjne małej masy nerkowej u młodych dawców i zmniejszonej liczby czynnych nefronów u starszych dawców. |
|
| W czasie przechowywania narządu przeznaczonego do transplantacji w hipotermii oraz podczas jego reperfuzji dochodzi do uszkodzenia błon komórkowych, ponieważ uwalniane wtedy wolne rodniki tlenowe wchodzą w reakcje z kwasami tłuszczowymi i kwasem hialuronowym błon komórkowych. |
|
| U 42-letniego pacjenta, który 2 miesiące wcześniej przebył allotransplantację komórek krwiotwórczych, wystąpiły objawy krwotocznego zapalenia pęcherza moczowego. Najbardziej prawdopodobną przyczyną tego powikłania jest: |
|
|
Do częstych objawów niepożądanych w trakcie leczenia cyklosporyną należą:
1) hiperlipidemia, hiperurykemia, hiperkaliemia, hipomagnezemia; 2) drżenie, bóle głowy, parestezje; 3) jadłowstręt, nudności, wymioty, bóle brzucha, biegunka, przerost dziąseł, zaburzenia czynności wątroby; 4) nadciśnienie tętnicze; 5) nadmierne owłosienie; 6) zmęczenie. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Zgodnie z rekomendacjami Europejskiej Grupy ds. Transplantacji Szpiku (EBMT) niewskazane jest wykonywanie autologicznego przeszczepienia komórek krwiotwórczych w następujących chorobach, z wyjątkiem: |
|
| Do czynników ryzyka wystąpienia przewlekłej choroby przeszczep przeciwko gospodarzowi nie należy: |
|
| W leczeniu sterydoopornej postaci choroby przeszczep-przeciwko-gospodarzowi po allogenicznym przeszczepieniu krwiotwórczych komórek macierzystych stosuje się: |
|
| W nerce własnej biorcy częściej niż u chorych bez niewydolności nerek rozwija się rak: |
|
| U biorców nerki tylko dwa rodzaje nowotworów występują znamiennie częściej niż u pozostałych chorych: |
|
| Candida arteritis to powikłanie po przeszczepie nerki, które we wczesnym okresie (do 2 miesięcy od transplantacji) może odpowiadać za: |
|
|
Dawca nerki z rozszerzonymi kryteriami to dawca:
1) w wieku > 60 r.ż.; 2) w wieku > 50 r.ż. z nadciśnieniem tętniczym; 3) w wieku > 40 r.ż. z dną moczanową; 4) w wieku > 50 r.ż. z infekcją w drogach moczowych; 5) w wieku > 50 r.ż. z nadciśnieniem tętniczym i stężeniem kreatyniny w momencie pobrania organu > 1,5 mg/dL. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Główną przyczyną późnej utraty przeszczepionej nerki jest zgon pacjenta z czynnym przeszczepem. Do najczęstszych przyczyn zgonu w kolejności malejącej należą: |
|
|
W przypadku zaprzestania czynności przeszczepionej nerki:
1) przeszczepiona nerka powinna być bezwzględnie usunięta; 2) przeszczep powinien być usunięty w przypadku wystąpienia gorączki, tkliwości i obrzęku przeszczepu, małopłytkowości i krwiomoczu; 3) wskazane jest uniknięcie graftektomii ponieważ może to mieć niekorzystny wpływ na działanie następnego przeszczepu nerki i powodować ostry wzrost miana preformowanych przeciwciał cytotoksycznych; 4) odrzucony przeszczep pozostawiony in situ zamienia się w mały zwłókniały guz. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Do bezwzględnych przeciwwskazań do pobrania nerek ze zwłok należy: |
|
| Standardowym postępowaniem w przypadku wystąpienia ostrego odrzucania nerki bezpośrednio po przeszczepie jest: |
|
|
Do rozwoju przewlekłej choroby nerek u pacjenta z cukrzycą po ortotopowym przeszczepieniu wątroby (OLT) z powodu jej marskości (na tle zakażenia HCV) może przyczyniać się:
1) stosowanie w leczeniu immunosupresyjnym cyklosporyny A; 2) długotrwała hipotonia w okresie okołooperacyjnym; 3) rozwój kłębuszkowego zapalenia nerek; 4) cukrzyca; 5) częstość rozwoju przewlekłej choroby nerek u pacjentów poddanych OLT jest znikoma (< 1%). Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
W nefropatii przeszczepionej nerki w następstwie zakażenia wirusem Polyoma BK:
1) stwierdzamy w plazmocytach naciekających tkankę nerkową immunoglobulinę IgM; 2) stwierdzamy w plazmocytach naciekających tkankę nerkową immunoglobulinę IgG; 3) redukujemy immunosupresję; 4) intensyfikujemy immunosupresję; 5) istotne znaczenie mają metody immunohistochemiczne i hybrydyzacji in situ wirusa. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące należącego do grupy Herpesviridae wirusa cytomegalii (CMV): |
|
| Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące leczenia ostrego odrzucania zależnego od przeciwciał (AMR): |
|
| Wiodącymi przyczynami przewlekłego odrzucania zależnego od przeciwciał (CAMR) przeszczepu nerki są wszystkie wymienione, z wyjątkiem: |
|
| Choroba CMV rozwija się najczęściej u biorcy: |
|
| Do zakażenia keratynocytów biorcy narządów unaczynionych i szpiku dochodzi w przypadku infekcji wirusem: |
|
| U pacjenta ze schyłkową niewydolnością nerek na tle mikroangiopatii zakrzepowej wywołanej mutacją genu kodującego czynnik H układu dopełniacza zaleca się: |
|
|
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące glomerulopatii w nerce przeszczepionej:
1) każda glomerulopatia nerek własnych może rozwinąć się w przeszczepie; 2) glomerulopatia de novo charakteryzuje się udokumentowaną, odmienną histopatologią zmian w nerkach własnych i przeszczepionych; 3) ryzyko nawrotu i jego przebieg nie zależą od czasu przeżycia przeszczepu; 4) nawrót morfologiczny jest ściśle związany z manifestacją kliniczną; 5) problemem diagnostycznym jest współwystępowanie różnych patologii. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Wśród leków stosowanych u pacjentów po przeszczepieniu narządu unaczynionego udowodnione działanie hamujące krwiotworzenie mają: |
|
|
Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące nawrotu pierwotnego stwardniającego zapalenia dróg żółciowych w przeszczepionej wątrobie występują:
1) nawrót choroby występuje w 100% po 5 latach od przeszczepienia; 2) choroba nie nawraca po przeszczepieniu wątroby; 3) do monitorowania nawrotu może służyć oznaczanie miana ANA i SMA; 4) występuje z częstością 8,6-27%; 5) utrzymanie się wysokiego stężenia przeciwciał przeciwko cytoplazmie neutrofili nie świadczy o nawrocie choroby. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Czynnikami zwiększającymi ryzyko wystąpienia niewydolności nerki w przebiegu nawrotu kłębuszkowego zapalenia nerek są:
1) rodzaj immunosupresji; 2) typ kłębuszkowego zapalenia nerek; 3) wiek biorcy; 4) opóźnione podjęcie czynności (DGF); 5) ostre odrzucanie. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Zakażenie parwowirusem B19 powoduje:
1) zapalenie stawów; 2) niewydolność oddechową; 3) erytrodermię; 4) niedokrwistość z retikulocytopenią. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Spośród niżej wymienionych nowych leków immunosupresyjnych czynnikami biologicznymi (o dużej masie cząsteczkowej) nie są:
1) voclosporin; 2) rytuksymab; 3) bortezomib; 4) eculizumab; 5) belatacept. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Ciężki przebieg nawrotu zakażenia HCV obserwuje się u chorych:
1) z licznymi epizodami ostrego odrzucania; 2) utrzymujących agresywną immunosupresję; 3) z wysokim mianem wirusów we krwi; 4) z cukrzycą. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Do leków obniżających stężenie CsA w surowicy należą: |
|
|
Do późnych przyczyn utrudnienia odpływu moczu po przeszczepieniu nerki należy:
1) włóknienie tkanek w przestrzeni zaotrzewnowej; 2) przewlekłe odrzucanie; 3) zwężenie moczowodu spowodowane odrzucaniem; 4) zaginanie się zbyt długiego moczowodu połączone ze zrostami; 5) kamica moczowa. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Do mechanizmów tolerancji transplantacyjnej zalicza się:
1) delecję centralną i obwodową; 2) anergię klonalną; 3) dewiację immunologiczną; 4) immunoregulację; 5) immunosupresję. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Młoda kobieta po przeszczepieniu nerki planuje ciążę. 6 tygodni przed planowanym zajściem w ciążę należy odstawić: |
|
| Zgodnie z międzynarodowymi kryteriami z Amsterdamu z 2004 roku dopuszcza się następujące nieprawidłowości u osoby kwalifikowanej jako żywy dawca nerki, z wyjątkiem: |
|
|
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące przeszczepienia trzustki:
1) do oceny dawcy trzustki używa się skal punktowych, np. P-PASS lub PDRI; 2) liczba powikłań po przeszczepieniu trzustki jest mniejsza niż liczba powikłań po przeszczepieniu innych narządów; 3) najczęściej zespolenie fragmentu dwunastnicy dawcy wykonuje się obecnie z jelitem cienkim (odprowadzenie soku trzustkowego); 4) przeszczepienie trzustki jest gorszym sposobem zabezpieczenia chorego w insulinę w porównaniu do intensywnej insulinoterapii. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
