Diabetologia Jesień 2016: testy egzaminacyjne do egzaminu PES
|
Pytanie
|
Odpowiedzi
|
|---|---|
| U 14-letniej otyłej dziewczynki rozpoznano, wśród objawów klinicznych hiperglikemii, cukrzycę typu 2. Nie odnotowano kwasicy, a HbA1c wynosiła 9,1%. Jakie wg „Zaleceń…” PTD powinno być początkowe leczenie chorej? |
|
| 22-letnia kobieta z niepowikłaną cukrzycą typu 1 zgłosiła się po poradę dotyczącą stosowania antykoncepcji. Jaka metoda ma rekomendację PTD? |
|
| U 48-letniego kierowcy autobusów PKS, z cukrzycą typ 2 i cechami zespołu metabolicznego, dotychczas skutecznie leczonego metforminą, stwierdzono pogorszenie wyrównania metabolicznego cukrzycy, wymagające korekty dotychczasowej farmakoterapii i zastosowania leczenia skojarzonego (HbA1c-7,7%). Która z poniższych propozycji, przy założeniu braku przeciwwskazań do jej stosowania, będzie optymalna? |
|
| U 47-letniego pacjenta z cukrzycą typu 2 leczoną metforminą, dobrze wyrównaną metabolicznie (HbA1c=6,6%), bez przewlekłych powikłań i z nadciśnieniem tętniczym leczonym ACE-I w skojarzeniu z indapamidem, z utrzymywaną długotrwale normotensją, stwierdzono mikroalbuminurię 90 mg/d, potwierdzoną powtórnym wynikiem 83 mg/d, przy prawidłowej funkcji nerek (kreatynina 0,8 mg/dl, GFR 98 ml/min/1,73m2). W kontrolnych badaniach wykonanych po 6-ciu miesiącach, kreatynina 1,6 mg/dl, GFR = 51 ml/min/1,73m2,dobowe wydalanie białka z moczem = 2,3g, potwierdzone powtórnym oznaczeniem. W okresie tym pacjent utrzymywał normoglikemię, normotensję i normolipemię. Wskaż prawdopodobną przyczynę stwierdzanych zmian: |
|
| Pacjentka 43-letnia z cukrzycą typu 2 leczoną metforminą w skojarzeniu z gliklazydem MR, została przywieziona do SOR z powodu incydentu neuroglikopenii, którego doświadczyła na dworcu PKP. Lekarz Pogotowia Ratunkowego w miejscu zdarzenia podał chorej glukagon sc. Po przywiezieniu do SOR chora przytomna, w pełnym kontakcie logicznym, krążeniowo i oddechowo wydolna, RR 140/85 mmHg. EKG - prawidłowe, poziom glikemii 85 mg/dl. Wskaż prawidłowe dalsze postępowanie: |
|
| U 37-letniej pacjentki z cukrzycą typu 2, powikłaną retinopatią nieproliferacyjną, leczoną dotychczas metforminą w skojarzeniu z pochodną sulfonylomocznika, z HbA1c od dłuższego czasu ok.7%, z powodu stwierdzenia ciąży (nieplanowanej) w 7. tygodniu wdrożono insulinoterapię metodą wielokrotnych wstrzyknięć podskórnych. W kontrolnym badaniu okulistycznym przeprowadzonym w 19. tygodniu ciąży, pomimo uzyskania optymalnego wyrównania metabolicznego cukrzycy, z redukcją i utrzymywaniem HbA1c 5,5- 5,8% stwierdzono nasilenie zmian naczyniowych siatkówki z obrazem niewielkich ognisk proliferacji naczyń. Wskaż przyczynę progresji retinopatii: |
|
|
U chorego lat 48 z objawami hiperglikemii (polidypsja, poliuria) występującymi od ok. 10 miesięcy wykonano badania laboratoryjne w Poradni Lekarza Rodzinnego. Wyniki: glukoza na czczo w osoczu krwi żylnej= 390 mg/dl, cholesterol całkowity= 290 mg/dl, cholesterol frakcji HDL=29 mg/dl, frakcji LDL=160 mg/dl, trójglicerydy= 280 mg/dl, mocz badanie ogólne- leukocyty 20 wpw, glukoza- +++. Dotychczas pacjent nie był leczony z powodu chorób przewlekłych, obecnie poza w/w objawami chory nie skarży się na inne dolegliwości. BMI=30 kg/m2. Wywiad rodzinny: matka i ojciec - cukrzyca typu 2. Jak należy postąpić z pacjentem poza leczeniem hipoglikemizującym?
1) włączyć antybiotykoterapię empiryczną z uwagi na cechy bezobjawowej infekcji dróg moczowych (zmiany w osadzie moczu); 2) włączyć statynę w średniej lub dużej dawce; 3) włączyć statynę w dawce najniższej; 4) wykonać posiew moczu w celu włączenia antybiotykoterapii celowanej; 5) nie włączać statyny. Po uzyskaniu wyrównania metabolicznego cukrzycy powtórzyć profil lipidowy i wówczas zadecydować o ewentualnym dołączeniu leku hipolipemizującego. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Chory lat 75 z cukrzycą typu 2 od 25 lat, leczony metforminą i pochodną sulfonylomocznika (gliklazyd MR) w maksymalnych dawkach, HbA1c= 7,1%. Bez powikłań makroangiopatycznych, z klirensem kreatyniny GFR= 38 ml/min/1,73 m², retinopatią nieproliferacyjną, zgłosił się na wizytę kontrolną. Jakie powinno być postępowanie u tego chorego? |
|
|
Chora lat 89. Cukrzyca typu 2 od 35 lat. Choroby towarzyszące: choroba wieńcowa - zawał mięśnia sercowego, nadciśnienie tętnicze, przewlekła niewydolności nerek w IV stadium (kreatynina= 2,43 mg/dl; GFR= 28 ml/min/1,73 m2), zaburzenia funkcji poznawczych (otępienie w przebiegu zaburzeń naczyniowych mózgu), otyłość ( BMI=39 kg/m2). Aktualne leczenie: gliklazyd MR 60 mg 1-0-0 tabl.; metformina 500 mg 0-1-0 tabl.; insulina NPH o godz. 19.00 14 j. Chora mieszkająca sama, nie wychodzi z domu samodzielnie; spożywa 3 posiłki w ciągu dnia. Wymaga opieki osób drugich - otrzymuje przygotowane posiłki o godz. 8.00 i 16.30. HbA1c=9,7%. Glukoza na czczo= 80, 72, 85 mg/dl. Glukoza po śniadaniu= 450, 427, 287 mg/dl, po obiedzie i kolacji w zakresie 220-300 mg/dl. Jakie postępowanie należy wdrożyć u chorej?
1) zupełna zmiana nawyków żywieniowych; 2) intensyfikacja wysiłku fizycznego; 3) zwiększenie dawki pochodnej sulfonylomocznika oraz dołączenie innego leku doustnego stosowanego w IV stadium PNN i odstawienie preparatu metforminy; 4) odstawienie doustnych leków hipoglikemizujących oraz włączenie insulinoterapii (terapia baza-bolus); 5) odstawienie doustnych leków hipoglikemizujących oraz włączenie insulinoterapii w schemacie 2 mieszanek insulinowych. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Wskaż fałszywe zdanie dotyczące cukrzycy typu LADA: |
|
|
Efekt diabetogennego działania syntetycznych steroidów wynika z wszystkich poniżej wymienionych mechanizmów, z wyjątkiem:
|
|
|
Ryzyko rozwoju cukrzycy u potomstwa osób z cukrzycą typu 1 jest:
1) największe, gdy chorują oboje rodziców; 2) zwiększone, tylko gdy choruje matka, natomiast nie wzrasta gdy chory jest wyłącznie ojciec; 3) cukrzyca typu 1 jest w niewielkim stopniu uwarunkowana genetycznie, ryzyko jej rozwoju u potomstwa występuje wyłącznie, gdy chorują oboje rodzice i nie przekracza wówczas 5%; 4) zwiększone, tylko gdy choruje ojciec; 5) większe, gdy choruje tylko ojciec niż gdy choruje tylko matka. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
W patogenezie cukrzycy typu 2 istotną rolę pełni stopniowo narastające upośledzenie wydzielania insuliny. Które z poniższych stwierdzeń określają prawidłowo to zaburzenie?
1) w pierwszej kolejności zaburzeniu ulega wczesna faza wydzielania insuliny, czego efektem jest hiperglikemia na czczo; 2) druga faza wydzielania insuliny w odpowiedzi na bodziec glukozowy ulega upośledzeniu równolegle do 1. szybkiej fazy, czego odzwierciedleniem jest hipoinsuliniemia w 2. godzinie testu OGTT 75g; 3) zaburzenia wydzielania insuliny spowodowane są dysfunkcją ATP-zależnych kanałów potasowych w komórkach B trzustki; 4) upośledzenie pulsacyjnego i oscylacyjnego wydzielania insuliny jest mało istotne w rozwoju cukrzycy typu 2; 5) upośledzenie wczesnej fazy wydzielania insuliny skutkuje hiperglikemią poposiłkową. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Przeciwciała przeciw insulinie (IAA , insulin autoantibodies):
1) są najwcześniejszym markerem immunologicznym destrukcji komórek β (pojawiają się najwcześniej spośród wszystkich innych przeciwciał); 2) są bardzo charakterystyczne dla cukrzycy typu 1 (ct1) wieku dziecięcego (występują u 90-100% dzieci chorych poniżej 5. r. ż.); 3) wysokie ich miano zwiastuje szybkie tempo progresji ct1; 4) u starszych dzieci (powyżej 12. r.ż.) częstość występowania tych przeciwciał jest podobna jak przed 5. r.ż.; 5) w cukrzycy typu LADA występują tak samo często jak w ct1. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Wiek jest czynnikiem ryzyka rozwoju nietolerancji glukozy i cukrzycy typu 2. Może to wynikać z:
1) zmniejszenia masy mięśniowej; 2) zwiększenia masy tkanki tłuszczowej; 3) zmniejszenia podstawowej przemiany materii; 4) zmniejszenia o 40% funkcji mitochondriów; 5) szybkiego, jednakowego dla wszystkich tkanek insulinowrażliwych procesu starzenia się. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
|
Receptory PPAR-γ występują:
1) w komórkach β trzustki; 2) na powierzchni leukocytów; 3) w makrofagach; 4) w tkance tłuszczowej; 5) w komórkach śródbłonka. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Chory na cukrzycę przy glikemii 54 mg/dl powinien spożyć minimum: |
|
|
Które stwierdzenia dotyczące hipoglikemii są prawdziwe?
1) występowanie hipoglikemii jest nieodłącznym elementem obrazu klinicznego cukrzycy typu 1, której metodą leczenia z wyboru jest intensywna insulinoterapia; 2) ciężka hipoglikemia może być przyczyną zgonu nawet około 10% pacjentów; 3) zgony w czasie hipoglikemii najpewniej wynikają z występujących w czasie hipoglikemii zaburzeń rytmu; 4) uważa się, że hipoglikemia < 27 mg/dl (1,5 mmol/l) trwająca dłużej niż 6 godzin może spowodować nieodwracalne uszkodzenie komórek nerwowych w OUN; 5) po lekkiej hipoglikemii powrót zdolności do pełnej koncentracji i prawidłowej funkcji mózgu występuje dopiero po ok. 40 minutach od spożycia węglowodanów prostych. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
| Wartość HbA1c 7% odpowiada następującemu średniemu stężeniu glukozy w osoczu: |
|
|
Które stwierdzenia dotyczące insuliny glulizyna (Apidra) są prawdziwe?
1) może być podawana w iniekcjach podskórnych; 2) może być podawana podskórnie w infuzji ciągłej z wykorzystaniem pompy do infuzji insuliny; 3) może być podawana dożylnie tylko w roztworze 0,9% NaCl; 4) może być podawana dożylnie w 0,9% NaCl, 5% glukozie lub płynie Ringera; 5) nie może być podawana dożylnie. Prawidłowa odpowiedź to: |
|
