Hematologia Wiosna 2016: testy egzaminacyjne do egzaminu PES

ROZWIĄŻ TEST

Pytanie
Odpowiedzi
Wśród objawów definiujących zespół POEMS nie występuje/ą:
  1. zaburzenia narządów wewnątrzwydzielniczych.
  2. zmiany skórne.
  3. zmiany osteolityczne kości.
  4. ...
  5. ...
Która z wymienionych jednostek chorobowych nie należy do grupy gammapatii monoklonalnych?
  1. krioglobulinemia typu I.
  2. zespół POEMS.
  3. bezobjawowa proteinuria Bence-Jonesa.
  4. ...
  5. ...
Wskaż rodzaj badania, które jest metodą z wyboru w przypadku podejrzenia nacieku pozaszpikowego z uciskiem rdzenia kręgowego u pacjenta, który był dotychczas obserwowany z powodu bezobjawowego (tlącego się szpiczaka):
  1. zdjęcie rentgenowskie zajętej okolicy oraz standardowa ocena wszystkich kości płaskich i długich.
  2. rezonans magnetyczny (MR).
  3. pozytronowa tomografia emisyjna (PET).
  4. ...
  5. ...
Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące gammapatii monoklonalnej o nieustalonym znaczeniu (monoclonal gammapathy of unknown significance, MGUS):
  1. do rozpoznania MGUS konieczne są: obecność białka monoklonalnego w stężeniu < 30 g/l, naciek plazmocytowy stanowiący poniżej 10% komórek szpiku oraz brak objawów narządowych.
  2. MGUS występuje u około 3% osób po 60. roku życia.
  3. ryzyko ewolucji MGUS do objawowego szpiczaka plazmocytowego jest zbliżone do 1% rocznie.
  4. ...
  5. ...
Wskaż odpowiedź, w której wymieniono wyłącznie aberracje cytogenetyczne związane z niekorzystnym rokowaniem u pacjentów z nowo rozpoznanym szpiczakiem plazmocytowym:
  1. del11q22, trisomia chromosomu 12.
  2. del17p13, trisomie chromosomów nieparzystych.
  3. t(4:14), t(14;16).
  4. ...
  5. ...
Obecność prawidłowego kariotypu z niezmutowanym NPM1 i nieobecną mutacją FLT3-ITD u chorego z ostrą białaczką szpikową kwalifikuje go do następującej grupy ryzyka wg. European LeukemiaNet:
  1. korzystnego.
  2. pośredniego 1.
  3. pośredniego 2.
  4. ...
  5. ...
Rozpoznanie ostrej białaczki limfoblastycznej z linii T może poprzedzać wystąpienie we krwi obwodowej:
  1. monocytopenii.
  2. bazopenii.
  3. eozynofilii.
  4. ...
  5. ...
W przypadku wznowy lub oporności ostrej białaczki limfoblastycznej z linii B dużą aktywność przeciwbiałaczkową wykazuje:
  1. obinatuzumab.
  2. ofatumumab.
  3. blinatumumab.
  4. ...
  5. ...
Zastosowanie trójtlenku arsenu (ATO) u chorego ze wznową ostrej białaczki promielocytowej pozwala na uzyskanie drugiej całkowitej remisji u następującego odsetka chorych:
  1. < 20%.
  2. 40-50%.
  3. 60-70%.
  4. ...
  5. ...
Najistotniejszym czynnikiem prognostycznym u chorych z ostrą białaczką limfoblastyczną B-komórkową Filadelfia ujemną jest:
  1. wiek > 35 lat.
  2. liczba leukocytów > 30G/L.
  3. czas do uzyskania całkowitej remisji > 4 tygodni.
  4. ...
  5. ...
Dla rozpoznania ostrej białaczki szpikowej (AML) niezbędne jest stwierdzenie nacieku szpiku lub krwi obwodowej > 20% komórkami blastycznymi, poza podtypem:
  1. AML z t(15;17) lub AML z inv(16) lub AML z t(16;16).
  2. AML z t(8;21) lub AML z t(15;17) lub AML z t(9;11).
  3. AML z t(8;21) lub AML z t(15;17) lub AML z t(6;9).
  4. ...
  5. ...
Do antygenów restrykcyjnych linii neutrofilopoetycznej (AML - ostra białaczka szpikowa) zalicza się:
  1. cyCD3, CD33, CD13.
  2. cyCD3, cyCD22, cyCD79.
  3. cyMPO, CD33, CD117.
  4. ...
  5. ...
Program leczenie indukującego DAC rekomendowany jako standard przez NCCN dla chorych na AML (ostra białaczka szpikowa) < 60. roku przewiduje następujące dawkowanie cytostatyków:
  1. daunorubicyna 60 mg/m2/d w dniach 1-3, AraC 200 mg/m2/d w dniach 1-7, klofarabina 5 mg/m2/d w dniach 1-5.
  2. daunorubicyna 60 mg/m2/d w dniach 1-3, AraC 100 mg/m2/d w dniach 1-7, kladrybina 5 mg/m2/d w dniach 1-5.
  3. daunorubicyna 60 mg/m2/d w dniach 1-3, AraC 200 mg/m2/d w dniach 1-7, kladrybina 5 mg/m2/d w dniach 1-5.
  4. ...
  5. ...
Jako przedleczenie przed I linią leczenia dla chorych na ALL (ostra białaczka limfoblastyczna) rekomenduje się:
  1. 6-merkaptopurynę.
  2. sterydoterapię.
  3. metotreksat.
  4. ...
  5. ...
Program chemioterapii FLAM jest rekomendowany przez PALG dla leczenia:
  1. drugiej linii chorych na ostrą białaczkę limfoblastyczną (ALL).
  2. pierwszej linii chorych na ALL Ph+.
  3. drugiej linii chorych na ostrą białaczkę szpikową (AML).
  4. ...
  5. ...
Które z poniższych parametrów nie należy do kryteriów całkowitej odpowiedzi kliniczno-hematologicznej w nadpłytkowości samoistnej wg European LeukemiaNet?
  1. zmniejszenie o ≥ 50% liczby komórek z mutacją JAK2 w badaniu molekularnym.
  2. liczba leukocytów ≤ 10 000/µl.
  3. brak objawów podmiotowych (bólu głowy, zaburzeń mikrokrążenia).
  4. ...
  5. ...
Najczęściej występującą mutacją genetyczną w przebiegu mastocytozy układowej jest mutacja c-kit D816V. Występuje ona u:
  1. około 40% chorych na mastocytozę układową.
  2. u większości chorych na mastocytozę układową i decyduje o dobrej odpowiedzi na leczenie imatynibem.
  3. u większości chorych na mastocytozę układową i decyduje o dobrej odpowiedzi na leczenie interferonem alfa.
  4. ...
  5. ...
W której spośród przewlekłych chorób mieloproliferacyjnych u ok 50% pacjentów w obrazie klinicznym występują objawy ze strony układu oddechowego (np. przewlekły, suchy kaszel, duszność)?
  1. w przewlekłej białaczce szpikowej.
  2. w samoistnym włóknienie szpiku.
  3. w przewlekłej białaczce eozynofilowej.
  4. ...
  5. ...
Diagnostyka czerwienicy prawdziwej wymaga różnicowania z czerwienicą wtórną, którą wywołuje niekiedy nadmiar wydzielanej erytropoetyny. Do nowotworów wydzielających EPO nie należy:
  1. guz wywodzący się z podścieliska przewodu pokarmowego (GIST).
  2. rak wątrobowokomórkowy.
  3. rak nerki.
  4. ...
  5. ...
Mutacja V617F genu JAK2 w przebiegu czerwienicy występuje:
  1. u około 70% pacjentów i stanowi czynnik różnicujący z innymi chorobami mieloproliferacyjnymi.
  2. u ponad 95% pacjentów.
  3. u około 90% pacjentów i stanowi niekorzystny czynnik rokowniczy co do długości przeżycia.
  4. ...
  5. ...
U młodego pacjenta z rozpoznaniem czerwienicy prawdziwej, wystąpiły objawy: powiększenie wątroby i śledziony, wodobrzusze oraz świeża krew w kale. Najbardziej prawdopodobną przyczyną tego stanu, spośród niżej wymienionych, jest:
  1. zespół Budda-Chiariego.
  2. transformacja choroby do ostrej białaczki szpikowej.
  3. zawał śledziony.
  4. ...
  5. ...
Do objawów sugerujących rozpoznanie pierwotnego zwłóknienia szpiku należą:

1) obecność lakrymocytów;
2) zmiany osteolityczne w kościach;
3) podwyższona aktywność dehydrogenazy mleczanowej w surowicy;
4) bezbolesna limfadenopatia;
5) podwyższone stężenie kwasu moczowego.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2,3.
  2. 1,3,5.
  3. 1,3,4.
  4. ...
  5. ...
Przeciwwskazaniem do terapii niskimi dawkami kwasu acetylosalicylowego u chorych na nadpłytkowość samoistną są:

1) nikotynizm;
2) liczba płytek > 1500 G/l, gdy aktywność czynnika von Willebranda wynosi < 30%;
3) erytromelalgia;
4) choroba wrzodowa żołądka;
5) astma aspirynowa.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2,4.
  2. 2,3,4.
  3. 2,4,5.
  4. ...
  5. ...
Czynnikiem kwalifikującym do grupy wysokiego ryzyka powikłań zakrzepowo-zatorowych u chorych na nadpłytkowość samoistną i czerwienicę prawdziwą nie jest:
  1. wiek powyżej 60 r.ż.
  2. dodatni wywiad zakrzepowy.
  3. nabyty zespół von Willebranda.
  4. ...
  5. ...
Do kryteriów nietolerancji/oporności na hydroksykarbamid u chorych na czerwienicę prawdziwą (według Eurepean LeukemiaNet z 2011) należą:

1) konieczność krwioupustów pomimo terapii hydroksykarbamidem w dawce przynajmniej 2 g/d. przez okres 3 miesięcy;
2) liczba płytek krwi < 400 G/l i liczba leukocytów < 10 G/l pomimo terapii hydroksykarbamidem w dawce przynajmniej 2 g/d. przez okres 3 miesięcy;
3) redukcja wielkości śledziony > 50% mimo hydroksykarbamidu w dawce przynajmniej 2 g/dz. przez okres 3 miesięcy;
4) liczba neutrofili < 1 G/l lub płytek krwi < 100 G/l lub hemoglobiny <10 g/dl w przypadku stosowania najmniejszej dawki hydroksykarbamidu pozwalającej na utrzymanie przynajmniej częściowej odpowiedzi na leczenie;
5) owrzodzenia na skórze i śluzówkach, gorączka, objawy ze strony przewodu pokarmowego związane z hydroksykarbamidem.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2.
  2. 1,3.
  3. 1,4,5.
  4. ...
  5. ...
Wskaż prawdziwe stwierdzenie odnoszące się do zastosowania transplantacji komórek krwiotwórczych u chorych na niedokrwistość aplastyczną:
  1. allogeniczna transplantacja komórek krwiotwórczych od dawcy rodzinnego jest leczeniem z wyboru u chorych < 40. r.ż. z ciężką postacią niedokrwistości aplastycznej.
  2. u chorych na niedokrwistość aplastyczną niemających dawcy rodzinnego można zastosować autologiczną transplantację komórek krwiotwórczych.
  3. transplantacja allogeniczna komórek krwiotwórczych u chorych na niedokrwistość aplastyczną związana jest z mniejszych ryzykiem rozwoju klonu PNH i MDS niż leczenie surowicą antylimfocytarną.
  4. ...
  5. ...
Wskaż wrodzoną niedokrwistość aplastyczną wśród niżej wymienionych:
  1. niedokrwistość Fanconiego.
  2. niedokrwistość Blackfana-Diamonda.
  3. niedokrwistość Marchiafava-Micheli.
  4. ...
  5. ...
W leczeniu chorych na niedokrwistość aplastyczną stosuje się surowicę antylimfocytarną/antytymocytarną:
  1. końską.
  2. króliczą.
  3. mysią.
  4. ...
  5. ...
W bardzo ciężkiej postaci niedokrwistości aplastycznej (VSAA) bezwzględna liczba granulocytów obojętnochłonnych wynosi:
  1. < 0,2x10^9/l.
  2. < 0,5x10^9/l.
  3. < 0,75x10^9/l.
  4. ...
  5. ...
W 70% przypadków niedokrwistości aplastycznej stwierdza się w szpiku obecność klonu komórkowego z mutacją genu:
  1. HFE.
  2. PIGA.
  3. FLT3.
  4. ...
  5. ...
W terapii zespołów mielodysplastycznych niższego ryzyka wg IPSS-R stosuje się następujące metody, z wyjątkiem:
  1. leków stymulujących erytropoezę - EPO.
  2. leków immunomodulujących - lenalidomid.
  3. przetoczenia krwi.
  4. ...
  5. ...
W terapii zespołów mielodysplastycznych wyższego ryzyka stosuje się następujące metody i leki, z wyjątkiem:
  1. leków hipometylujących - azacytydyna.
  2. transplantacji allogenicznych komórek krwiotwórczych.
  3. leków stymulujących trombopoezę - romiplostim.
  4. ...
  5. ...
Wskaż prawdziwe zdanie dotyczące azacytydyny:
  1. jest to lek hipometylujący, wykazujący skuteczność u chorych z MDS wyższego ryzyka.
  2. azacytydyna jest nieskuteczna w przypadku MDS z niekorzystnymi aberracjami cytogenetycznymi.
  3. azacytydyna rutynowo jest stosowana we wlewie dożylnym, 7-dniowym; przeprowadza się maksymalnie 2-3 kuracje.
  4. ...
  5. ...
U 32-letniego chorego, który 10 lat wcześniej zakończył leczenie chemio- i radioterapią z powodu chłoniaka Hodgkina, rozpoznano zespół mielodysplastyczny RAEB-1. Pacjent zależny od przetoczeń krwi i płytek. W badaniu cytogenetycznym stwierdzono obecność złożonych zaburzeń cytogenetycznych. Nie posiada rodzeństwa. Wskaż najbardziej optymalny sposób leczenia:
  1. transplantacja komórek krwiotwórczych od dawcy niespokrewnionego.
  2. transplantacja komórek krwiotwórczych od rodzinnego dawcy haploidentycznego.
  3. należy stosować wyłącznie leczenie objawowe.
  4. ...
  5. ...
Powikłania obserwowane w przebiegu zespołów mielodysplastycznych i ich leczenia obejmują:

1) polineuropatia;
2) zakażenia;
3) wtórna ostra białaczka;
4) stany przeładowania żelazem;
5) powikłania zakrzepowo-zatorowe.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2,5.
  2. 1,3.
  3. 2,3,4.
  4. ...
  5. ...
Do objawów patognomicznych przewlekłej choroby przeszczep przeciw gospodarzowi zalicza się:
  1. biegunkę, krwotoczne zapalenie pęcherza moczowego, zespół suchości błon śluzowych.
  2. zmiany twardzinopodobne lub liszajowate skóry, błon śluzowych jamy ustnej oraz narządów płciowych, zarostowe zapalenie oskrzelików płucnych potwierdzone histopatologicznie, zwężenie przełyku.
  3. biegunkę, cholestatyczne zapalenie wątroby, wysypkę rumieniowo-grudkową.
  4. ...
  5. ...
Do późnych powikłań nieinfekcyjnych po transplantacji allogenicznych krwiotwórczych komórek macierzystych związanych z mieloablacyjnym postępowaniem przygotowawczym (kondycjonowaniem) opartym na napromienianiu całego ciała należą:
  1. zwłóknienie szpiku i zwężenie przełyku.
  2. zespół suchego oka i cholestatyczne zapalenie wątroby.
  3. mikroangiopatia zakrzepowa i zespół złego wchłaniania.
  4. ...
  5. ...
Do najczęstszych powikłań leczenia cyklosporyną u chorych po transplantacji allogenicznych komórek krwiotwórczych należą:
  1. nadciśnienie tętnicze, hipokaliemia, hipokalcemia, powikłania neurologiczne.
  2. wysięki w jamach opłucnej i osierdzia, niewydolność krążenia, zaburzenia rytmu serca i przewodzenia.
  3. nadciśnienie tętnicze, niewydolność nerek, niedokrwistość autoimmunohemolityczna, zaburzenia rytmu serca i przewodzenia, powikłania neurologiczne.
  4. ...
  5. ...
W leczeniu pierwszej linii łagodnej postaci przewlekłej choroby przeszczep przeciw gospodarzowi z zajęciem skóry stosuje się:
  1. fotoferezę zewnątrzustrojową.
  2. leczenie systemowe prednizonem w monoterapii.
  3. leczenie systemowe prednizonem w skojarzeniu z cyklosporyną.
  4. ...
  5. ...
Do objawów klinicznych i wskaźników laboratoryjnych choroby wenookluzyjnej wątroby po transplantacji krwiotwórczych komórek macierzystych, które zostały zaliczone do kryteriów rozpoznania tego powikłania należą:

1) stężenie bilirubiny powyżej 2 mg/dl;
2) przyrost masy ciała powyżej 2-5% w stosunku do masy przed przeszczepieniem;
3) wodobrzusze;
4) obrzęki obwodowe i zastój w krążeniu płucnym;
5) powiększenie wątroby.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. wszystkie wymienione.
  2. 1,2,3,5.
  3. 3,4,5.
  4. ...
  5. ...
Leczenie potransplantacyjnej choroby limfoproliferacyjnej u chorego po przeszczepieniu allogenicznych krwiotwórczych komórek macierzystych opiera się na:
  1. dożylnym podaniu acyklowiru w wysokich dawkach.
  2. nasileniu leczenia immunosupresyjnego i dożylnym podaniu acyklowiru w wysokich dawkach.
  3. redukcji immunosupresji, zastosowaniu rytuksymabu, a w przypadku braku odpowiedzi na leczenie podaniu chemioterapii.
  4. ...
  5. ...
Procedurę doboru dawcy niespokrewnionego inicjuje i autoryzuje:
  1. lekarz hematolog w ośrodku hematologicznym, w którym prowadzone jest leczenie chorego.
  2. lekarz rodzinny na zlecenie lekarza hematologa lub transplantologa.
  3. lekarz transplantolog w ośrodku przeszczepiającym w porozumieniu z lekarzem prowadzącym chorego.
  4. ...
  5. ...
W poszczególnych postaciach ostrych białaczek może z różną częstością dochodzić do zajęcia ośrodkowego układu nerwowego. Poniżej przedstawiono informacje dotyczące postępowania diagnostyczno-terapeutycznego stosowanego w profilaktyce zajęcia OUN. Wskaż stwierdzenia prawidłowe:

1) profilaktyczną punkcję lędźwiową z dokanałowym podaniem cytostatyków należy wykonać w każdym przypadku rozpoznania ostrej białaczki limfoblastycznej. Procedura polega na pobraniu płynu mózgowo-rdzeniowego do badań cytologicznych i immunofenotypowych oraz podaniu dokanałowo liposomalnej postaci cytarabiny (dawka 50 mg) lub terapii trójlekowej;
2) w ostrej białaczce promielocytowej należy wykonać profilaktyczną punkcję lędźwiową po uzupełnieniu niedoborów w zakresie układu krzepnięcia;
3) postać liposomalną cytarabiny w dawce 50 mg należy podawać tylko pacjentom < 40. r.ż. w celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia zespołu popunkcyjnego oraz liczby nakłuć lędźwiowych;
4) w podtypie białaczki szpikowej o morfologii mielomonocytów oraz monocytów/monoblastów (dawniej M4 i M5 wł. FAB) należy rozważyć wykonanie profilaktycznej punkcji lędźwiowej;
5) profilaktyczne leczenie i kontrolną ocenę zajęcia OUN w ostrej białaczce limfoblastycznej należy wykonać 1 raz w fazie przedleczenia, następnie zależnie od rodzaju chemioterapii tzn. 1 raz (liposomalna cytarabina) lub 2 razy (terapia trójlekowa) w trakcie indukcji I, indukcji II oraz konsolidacji I. Dodatkowo jeden raz w trakcie konsolidacji drugiej u pacjentów < 55 r.ż.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,4,5.
  2. 1,2,5.
  3. 1,2,3,5.
  4. ...
  5. ...
Lekiem pierwszego rzutu w aspergilozie płucnej jest/są:
  1. amfoterycyna.
  2. worikonazol.
  3. echinokandyny.
  4. ...
  5. ...
Lekiem pierwszego rzutu w aspergilozie płucnej jest/są:
  1. amfoterycyna.
  2. worikonazol.
  3. echinokandyny.
  4. ...
  5. ...
W celu poprawy wyników leczenia ostrych białaczek badane są nowe metody terapii. Wskaż prawidłowe informacje dotyczące nowych leków wprowadzanych do leczenia ostrych białaczek limfoblastycznych:

1) alemtuzumab (przeciwciało monoklonalne anty CD52) jest skuteczny jedynie w ostrej białaczce limfoblastcznej z komórek B co wynika z > 70% ekspresji antygenu CD52 na blastach białaczkowych z linii B;
2) rytuksymab (przeciwciało monoklonalne anty CD20) ma zastosowanie w terapii białaczek z komórek B o różnym stopniu dojrzałości, w tym z wczesnych komórek prekursorowych oraz z dojrzałych limfocytów B;
3) analogi puryn, w tym nelarabina, są skuteczne w ostrej białaczce limfoblastycznej z komórek B;
4) dużą skuteczność w eradykacji choroby resztkowej w ostrej białaczce limfoblastycznej z komórek B ma bispecyficzne przeciwciało anty CD3/ anty CD19 blinatumomab;
5) do metod aktualnie intensywnie badanych w grupie pacjentów z białaczką oporną na chemioterapię należy terapia autologicznymi limfocytami T z wbudowanym receptorem dla antygenów obecnych na komórkach białaczki tzw. CART.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 2,4,5.
  2. 1,2,4,5.
  3. 3,4,5.
  4. ...
  5. ...
50-letnia pacjentka została przyjęta do oddziału hematologii z powodu nasilającego się od ok. 2 tygodni znacznego osłabienia, uogólnionej skazy krwotocznej, krwawień z dziąseł oraz z dróg rodnych, w badaniach układu krzepnięcia obniżone
< 2 g/dl stężenie fibrynogenu, w morfologii: Hb 8,2 g/dl, Plt 50 G/L, Leuk. 11G/L, w badaniu cytologicznym szpiku 15% mieloblastów oraz 50% komórek o morfologii promielocyta. W toku: badanie immunofenotypowe, cytogenetyczne i biomolekularne materiału z aspiracji szpiku. Wskaż prawdziwe stwierdzenie dotyczące rozpoznania oraz sposobu postepowania diagnostyczno-terapeutycznego:
  1. w oparciu o przedstawione wyniki badan można wstępnie rozpoznać ostrą białaczkę promielocytową. W oczekiwaniu na wyniki badan biomolekularnych należy prowadzić jedynie intensywne leczenie wspomagające mające na celu wyrównanie zaburzeń krzepnięcia.
  2. w oparciu o przedstawione wyniki badań można rozpoznać ostrą białaczkę promielocytową i od razu rozpocząć leczenie indukujące remisję z użyciem chemioterapii i kwasu all-trans-retinowego.
  3. jeżeli w badaniach biomolekularnych (onkogen PML/RAR alfa) i/lub cytogenetycznych (t(15;17)) zostanie potwierdzona ostra białaczka promielocytowa należy zastosować leczenie indukujące remisję schematem dla ostrych białaczek szpikowych z dołączeniem kwasu all-trans-retinowego.
  4. ...
  5. ...
U 43-letniego mężczyzny stwierdzono: Hb 9,5 g/dl, Pt 30 G/L, Leuk 35 G/L, w badaniu cytologicznym szpiku kostnego ok. 80 % blastów z silnie dodatnią reakcją PAS i immunofenotypem CD1a+/CD3+/CD7+/CD2+/CD5+/CD8+/CD4+ /CD34-. W wykonanych badaniach molekularnych nie stwierdzono obecności onkogenu bcr/abl ani MLL. Jaki typ ostrej białaczki można rozpoznać w oparciu o przedstawione wyniki badań i jaki będzie optymalny sposób wstępnego postępowania terapeutycznego?
  1. można rozpoznać ostrą białaczkę limfoblastyczną podtyp tymocytowy (korowy), o standardowym ryzyku wg. kryteriów Hoelzera i rozpocząć fazę przedleczenia prednizonem w dawce 40 mg/m2/dobę przez 7 dni oraz wykonać profilaktycznie punkcję lędźwiową z dokanałowym podaniem cytostatyków.
  2. można rozpoznać ostrą białaczkę limfoblastyczną podtyp tymocytowy (korowy), o standardowym ryzyku wg kryteriów Hoelzera, i rozpocząć fazę przedleczenia prednizonem w dawce 40 mg/m2/dobę przez 7 dni oraz wykonać profilaktyczną punkcję lędźwiową z dokanałowym podaniem cytostatyków po uprzednim przetoczeniu KKP i liczbie Plt > 50 G/L.
  3. można rozpoznać ostrą białaczkę limfoblastyczną podtyp tymocytowy (korowy), o standardowym ryzyku wg. kryteriów Hoelzera i rozpocząć fazę przedleczenia prednizonem w dawce 60 mg/m2/dobę przez 7 dni oraz wykonać profilaktyczną punkcję lędźwiową z dokanałowym podaniem cytostatyków.
  4. ...
  5. ...
Leczeniem pierwszej linii w ostrej postaci choroby przeszczep przeciwko gospodarzowi jest:
  1. prednizolon w dawce 2 mg/kg/dziennie.
  2. mykofenolan mofetilu.
  3. sirolimus.
  4. ...
  5. ...
Wskaż fałszywe stwierdzenie o koncentracie granulocytarnym:
  1. nie ma wskazań do jego profilaktycznego stosowania.
  2. jego ważność wynosi 24 godziny.
  3. w leczeniu zakażeń grzybiczych należy go stosować tuż po zakończeniu wlewu amfoterycyny B.
  4. ...
  5. ...

Ta strona używa cookies i innych technologii. Korzystając z niej wyrażasz zgodę na ich używanie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej szczegółów w Polityce prywatności

Zamknij