Hematologia Wiosna 2016: testy egzaminacyjne do egzaminu PES

ROZWIĄŻ TEST

Pytanie
Odpowiedzi
Zgodnie z aktualnymi zaleceniami w poszczególnych typach białaczek ostrych w leczeniu pokonsalidacyjnym stosuje się różne sposoby postępowania. Wskaż stwierdzenia zawierające prawidłowe informacje dotyczące powyższej formy terapii:

1) główną zalecaną opcją dla pacjentów z ostrą białaczką szpikową z grupy korzystnego rokowania, którzy po podaniu 3-4 cykli konsolidacji uzyskali całkowitą remisję jest obserwacja z dokładnym monitorowaniem remisji na poziomie MRD;
2) u pacjentów z grupy niekorzystnego rokowania z przeciwwskazaniami biologicznymi do wykonania alloHSCT optymalnym postępowaniem jest zastosowanie jedynie leczenia podtrzymującego cytostatykami;
3) w ostrej białaczce promielocytowej standardowo po zakończeniu fazy leczenia konsolidującego remisję zaleca się stosowanie leczenia podtrzymującego remisję opartego o okresowe podawanie cytostatyków i kwasu all-trans retinowego z równoczesnym monitorowaniem remisji na poziomie molekularnym;
4) w ostrej białaczce limfoblastycznej leczenie podtrzymujące remisję oparte o stosowanie cytostatyków jest zalecane w grupie standardowego ryzyka przy utrzymywaniu się ujemnego MRD oraz w pozostałych grupach ryzyka u pacjentów niekwalifikujących się do HCT;
5) u wszystkich pacjentów z Ph dodatnią ostrą białaczką limfoblastyczną po allo-HCT należy zawsze stosować inhibitor kinaz tyrozynowych przez okres 12 miesięcy.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2,3,5.
  2. 1,2,5.
  3. 2,3,4.
  4. ...
  5. ...
Decyzję o podaniu koncentratu granulocytarnego podejmuje się w przypadku:
  1. występowania neutropenii < 0,5 x 10^9/l.
  2. obecności zakażenia zagrażającego życiu: bakteryjnego lub grzybiczego opornego na dotychczasową terapię.
  3. chorych rokujących poprawę i powrót funkcji szpiku kostnego.
  4. ...
  5. ...
W leczeniu niedokrwistości hemolitycznej typu zimnego z obecnością przeciwciał należących do klasy IgM stosuje się:

1) splenektomię;
2) suplementację kwasu foliowego;
3) leki alkilujące (cyklofosfamid, chlorambucyl);
4) rytuksymab;
5) przetaczanie preparatów krwinek czerwonych;
6) glikokortykosteroidy w monoterapii.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2,4,6.
  2. 3,4,5,6.
  3. 2,4,5,6.
  4. ...
  5. ...
Które ze stwierdzeń jest fałszywe?
  1. w nocnej napadowej hemoglobinurii (PNH) objawy zależą od wielkości klonu PNH, stopnia niedokrwistości i nasilenia hipoplazji szpiku.
  2. prednizon poprzez zmniejszenie aktywacji układu dopełniacza, może przynieść korzyści terapeutyczne w okresie nasilonej hemolizy.
  3. allotransplantacja komórek krwiotwórczych jest jedyną metodą pozwalającą na eradykację klonu PNH i wyleczenie.
  4. ...
  5. ...
Do odchyleń w badaniach laboratoryjnych wspólnych dla wszystkich przypadków hemolizy nie należy:
  1. zwiększona aktywność LDH w surowicy.
  2. zmniejszone wydalanie sterkobilinogenu z kałem.
  3. zwiększone wydalanie urobilinogenu z moczem.
  4. ...
  5. ...
Obraz kliniczny ostrej porfirii przerywanej obejmuje:

1) napadowy ból brzucha z towarzyszącym zaparciem (rzadziej biegunką); ból jest silny i często sugeruje „ostry brzuch”;
2) neuropatie, porażenia, przeczulice, silny ból u niektórych chorych zaburzenia oddychania lub połykania;
3) pojawienie się nadżerek, zmiany zanikowe, blizny, przebarwienia skóry i nadmierne owłosienie, może występować powiększenie wątroby;
4) u około 30% chorych pojawiają się objawy psychiczne (splątanie, bezsenność, lęk, depresja, omamy, zespół paranoidalny) i charakteropatia;
5) zaburzenia oddawania moczu, niekiedy gorączka, wzmożona potliwość, częstoskurcz, nadciśnienie tętnicze.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2,3.
  2. 1,3,5.
  3. 1,2,4,5.
  4. ...
  5. ...
Prawdą jest, że ostra porfiria przerywana:
  1. dziedziczona jest w sposób autosomalny dominujący, a dominujące objawy kliniczne dotyczą układu nerwowego.
  2. dziedziczona jest w sposób autosomalny recesywny, a dominujące objawy kliniczne dotyczą układu nerwowego.
  3. dziedziczona jest w sposób autosomalny dominujący, a dominujące objawy kliniczne dotyczą skóry, rzadko układu nerwowego.
  4. ...
  5. ...
Które stwierdzenie dotyczące porfirii jest prawdziwe?
  1. porfirie to grupa zaburzeń syntezy hemoglobiny spowodowanych brakiem lub niedoborem czynników potrzebnych do syntezy kwasu deoksyrybonukleinowego, czego skutkiem są objawy neurologiczne wynikające z demielinizacji neuronów rdzenia kręgowego i kory mózgowej.
  2. objawy neurologiczne są dominującą prezentacją kliniczną porfirii skórnych późnych, które są najczęstszą postacią porfirii w Europie i Ameryce Północnej.
  3. porfiria mieszana występuje na całym świecie, a badaniem potwierdzającym rozpoznanie jest badanie histopatologiczne wątroby, w którym stwierdza się ogniskowe zapalenie i złogi żelaza lub w fazie zaawansowanej włóknienie i marskość.
  4. ...
  5. ...
Leczenie ostrego napadu ostrej porfirii przerywanej oraz porfirii mieszanej obejmuje następujące sposoby terapii, z wyjątkiem:
  1. odstawienie wszystkich leków porfirynogennych oraz wyeliminowanie czynników wywołujących napad porfirii.
  2. upusty krwi w celu zmniejszenia zapasów żelaza w wątrobie do uzyskania poprawy objawów klinicznych.
  3. jak najszybsze rozpoczęcie leczenia heminą w dawce 4 mg/kg i.v. przez 3-6 dni.
  4. ...
  5. ...
U 20-letniego mężczyzny rozpoznano chłoniaka o następującym immunofenotypie: CD19+, CD20+, CD79a+, CD10+, CD5-, SmIgM+ ,SmIgκ+, SmIgλ-, BCL6+, BCL2-, Ki-67-98%. W celu dokładnego ustalenia typu rozrostu, hematolog powinien zlecić wykonanie badania cytogenetycznego, które wykryje:
  1. t(14;18)(q32;q21).
  2. t(2;17)(p23;q23).
  3. t(2;8)(p12;q24).
  4. ...
  5. ...
Wskaż prawdziwe stwierdzenia dotyczące kladrybiny (2-CDA):

1) należy do analogów purynowych;
2) należy do analogów pirymidynowych;
3) może być stosowana dożylnie, doustnie lub podskórnie;
4) największą skuteczność wykazuje w klasycznej postaci białaczki włochatokomórkowej;
5) największą skuteczność wykazuje w przewlekłej białaczce limfocytowej;
6) nie powinna być podawana w chłoniaku limfoplazmocytowym, ponieważ nasila polineuropatię IgM-zależną.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,3,4.
  2. 2,3,4.
  3. 1,4,6.
  4. ...
  5. ...
Przewlekła białaczka limfocytowa z komórek B (B-CLL) i chłoniak z małych limfocytów B (B-SLL) są klasyfikowane jako jeden typ limfoproliferacji. Tym niemniej, najpewniejszy sposób rozróżnienia B-SLL od B-CLL to wykazanie:
  1. gammapatii biklonalnej IgD i IgE.
  2. różnej ekspresji antygenów cytoplazmatycznych: TdT i TCRδ1.
  3. swoistych dla B-SLL mutacji genów NPM1 i RUNX1.
  4. ...
  5. ...
U 61-letniego pacjenta bez istotnych schorzeń internistycznych rozpoznano chłoniaka grudkowego (FL) de novo w stopniu histologicznym 3A i rozlanym układzie nacieku chłoniakowego w węźle chłonnym. W momencie rozpoznania obecne były powiększone węzły chłonne nadobojczykowe prawe o średnicy 3 cm, pachowe obustronnie o średnicy 2 cm i okołoaortalne w pakietach o wymiarach od 2 cm x 2 cm do 3 cm x 4 cm. Nie stwierdzono hepatosplenomegalii. W badaniu morfologii nie było ani małopłytkowości ani limfocytozy, a stężenie hemoglobiny wynosiło 11,2 g/dl. Konsultujący hematoonkolog zaproponował choremu:

1) radioterapię na zajęte przez chłoniaka węzły chłonne;
2) chemioterapię R-B (rytuksymab + bendamustyna);
3) chemioterapię R-CVP;
4) chemioterapię R-FC;
5) chemioterapię R-CHOP21.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. tylko 1.
  2. tylko 5.
  3. 2,3.
  4. ...
  5. ...
U 55-letniego pacjenta bez istotnych schorzeń internistycznych, będącego w stopniu sprawności PS=1, rozpoznano chłoniaka rozlanego z dużych komórek B (DLBCL) de novo, wywodzącego się pierwotnie z kątnicy, w IIIB stadium zaawansowania wg Ann Arbor. Spośród badań dodatkowych na uwagę zwracała wysoka aktywność LDH oraz 40% zajęcie szpiku kostnego w badaniu trepanobiopsji. Rozpoczęto chemioterapię wg schematu R-CHOP21 i po podaniu 8 cykli rozpoznano częściową regresję (PR) chłoniaka. Dalsze postępowanie terapeutyczne powinno polegać na:
  1. uważnej obserwacji (watch and wait) i rozpoczęciu leczenia w momencie progresji chłoniaka.
  2. konsolidacji za pomocą radioimmunoterapii z wykorzystaniem ibrytumumabu-tiuksetanu.
  3. chemioterapii podtrzymującej za pomocą rytuksymabu.
  4. ...
  5. ...
Do niedokrwistości z niskim stężeniem żelaza w surowicy krwi należy:

1) niedokrwistość z niedoboru żelaza;
2) niedokrwistość chorób przewlekłych;
3) niedokrwistość z niedoboru żelaza oporna na leczenie żelazem;
4) talasemia;
5) niedokrwistość chorób przewlekłych i niedoborem żelaza.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2.
  2. 1,2,3.
  3. 1,2,3,4.
  4. ...
  5. ...
Do ustalenia mechanizmu hemolizy przydatne jest:

1) wykonanie odczynu Coombsa;
2) wykazanie przeciwciał typu zimnego;
3) ocena rozmazu krwi;
4) oznaczenie liczby retikulocytów;
5) oznaczenie aktywności LDH.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 2,3,4.
  2. 1,2,3.
  3. 1,2,3,4.
  4. ...
  5. ...
Makrocytoza rzekoma może wynikać z:

1) wysokiego miana zimnych aglutynin;
2) wysokiej leukocytozy;
3) opóźnienia badania krwi po pobraniu;
4) znacznej hiperkaliemii;
5) wysokiego hematokrytu.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. tylko 1.
  2. 1,2,3.
  3. 2,3,4.
  4. ...
  5. ...
W nocnej napadowej hemoglobinurii w diagnostyce należy oznaczyć:
  1. ekspresję CD59b na erytrocytach i GPI-A na granulocytach.
  2. ADAMTS13.
  3. BTA.
  4. ...
  5. ...
Przyczyną suchej punkcji szpiku może być:

1) błąd techniczny zabiegu pobrania szpiku;
2) aplazja szpiku;
3) choroba nowotworowa z przerzutami do szpiku;
4) zwłóknienie szpiku;
5) zespół mielodysplastyczny.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2.
  2. 1,2,3.
  3. 2,3,4.
  4. ...
  5. ...
Wskazaniem do rozpoczęcia leczenia chorych na makroglobulinemię Waldenströma jest wystąpienie objawów klinicznych, zarówno ogólnych (gorączka, chudnięcie, poty nocne, osłabienie), jak i miejscowych (znaczne [≥ 5 cm] lub objawowe powiększenie węzłów chłonnych, objawowe powiększenie śledziony i/lub wątroby), a także cytopenii (Hb ≤ 10 g/dl lub liczba płytek < 100 000/µl), objawów zespołu nadmiernej lepkości, ciężkiej polineuropatii, skrobiawicy AL, nefropatii, obecności objawowych krioglobulin lub zimnych aglutynin. Od którego z wymienionych schematów rozpocząłbyś leczenie chorego niekwalifikującego się do przeszczepienia, bez istotnych chorób współistniejących?
  1. R-CHOP (rytuksymab, cyklofosfamid, winkrystyna, doksorubicyna, prednizolon).
  2. RCD (rytuksymab, cyklofosfamid, deksametazon).
  3. kladrybiny w monoterapii.
  4. ...
  5. ...
Akronim SLIM-CRAB uwzględnia objawy narządowe i biomarkery aktywności szpiczaka wszystkie poza:
  1. naciekiem komórek plazmatycznych w szpiku.
  2. niedokrwistością.
  3. obecnością białka M w immunofiksacji.
  4. ...
  5. ...
Które stwierdzenie dotyczące choroby nerek u chorych na szpiczaka plazmocytowego jest nieprawidłowe?
  1. w momencie rozpoznania przewlekła choroba nerek towarzyszy ok. 30% chorym na szpiczaka plazmocytowego.
  2. farmakokinetyka bortezomibu nie zależy od klirensu kreatyniny i lek ten może być bezpiecznie stosowany nawet u chorych dializowanych.
  3. ciężka niewydolność nerek (klirens kreatyniny poniżej 30 ml/min) jest przeciwwskazaniem do leczenia lenalidomidem.
  4. ...
  5. ...
U chorego na szpiczaka w ciągu 4-12 miesięcy leczenia indukującego remisję choroby występuje duże ryzyko wystąpienia zakrzepicy żylnej. Ryzyko wystąpienia powikłań zakrzepowo-zatorowych jest większe u chorych:
  1. stosujących talidomid.
  2. stosujących lenalidomid.
  3. stosujących bortezomib.
  4. ...
  5. ...
Które ze stwierdzeń dotyczących leczenia odosobnionej postaci szpiczaka plazmocytowego jest prawdziwe?
  1. leczenie odosobnionej postaci szpiczaka plazmocytowego rozpoczynamy od radykalnego usunięcia chirurgicznego lub radykalnej radioterapii > 45 Gy, następnie podajemy 3-4 cykle chemioterapii konsolidującej efekt terapeutyczny.
  2. leczenie odosobnionej postaci szpiczaka plazmocytowego rozpoczynamy od radioterapii 30 Gy i kwalifikujemy chorego do dalszej chemioterapii.
  3. chorego z odosobnioną postacią szpiczaka plazmocytowego kwalifikujemy do chemioterapii ze względu na duże ryzyko progresji do szpiczaka plazmocytowego.
  4. ...
  5. ...
64-letni chory zgłosił się do hematologa z podejrzeniem chłoniaka. W badaniu przedmiotowym obserwowano powiększone węzły chłonne okolicy szyjnej (2 cm), pachowej (3,5 cm) i pachwinowej (3 cm) bez hepatosplenomegalii. W morfologii WBC 10,3 G/L, LIMF 7,8 G/L, Hgb 11 g/dL i PLT 92 G/L. Pobrano węzeł chłonny do badania histopatologicznego oraz wykonano badanie szpiku z badaniami immunofenotypu oraz cytogenetycznymi. We wstępnych wynikach uzyskano del6q oraz fenotyp CD19+/CD23-/CD38+. Na podstawie tych badań można podejrzewać:
  1. makroglobulinemię Waldenströma niewymagającą leczenia.
  2. makroglobulinemię Waldenströma wymagającą leczenia.
  3. przewlekłą białaczkę limfocytową niewymagającą leczenia.
  4. ...
  5. ...
Istotnym elementem leczenia wspomagającego u chorych na szpiczaka jest leczenie choroby kostnej. Wskaż prawdziwe twierdzenie:
  1. leczenie zmian kostnych rozpoczyna się jednocześnie z leczeniem przyczynowym szpiczaka.
  2. bifosfoniany podaje się choremu rozpoczynającemu leczenie cytostatyczne, niezależnie od istnienia zmian kostnych na zdjęciach radiologicznych.
  3. zmiany kostne u chorych na szpiczaka są wynikiem nadmiernej aktywności osteoklastów.
  4. ...
  5. ...
U chorych z rozpoznanym objawowym szpiczakiem plazmocytowym przed rozpoczęciem leczenia przyczynowego należy ustalić, czy dany chory kwalifikuje się do mega chemioterapii i przeszczepienia macierzystych komórek krwiotwórczych. W grupie pacjentów zakwalifikowanych do autoprzeszczepienia, w leczeniu indukującym remisję choroby, nie stosuje się melfalanu w małych dawkach ponieważ:
  1. melfalan jest nefrotoksyczny, u chorego na szpiczaka mógłby dodatkowo uszkadzać nerki i w konsekwencji wykluczyć z procedury przeszczepowej z powodu ciężkiej niewydolności nerek.
  2. w erze nowych leków melfalan nie jest lekiem stosowanym w pierwszej linii terapii chorych na szpiczaka.
  3. podanie melfalanu w pierwszej linii może wyselekcjonować komórki oporne na ten lek stosowany w leczeniu kondycjonującym przed transplantacją komórek macierzystych.
  4. ...
  5. ...
Białaczka plazmocytowa stanowi 1-4% nowotworów zaliczanych do dyskrazji plazmocytowych. Charakteryzuje ją agresywny przebieg i krótki czas przeżycia. Które z poniższych twierdzeń jest prawdziwe?
  1. w białaczce plazmocytowej bezwzględna liczba plazmocytów w szpiku > 2000/µl.
  2. wyróżnia się 2 postacie białaczki plazmocytowej: postać pierwotną i wtórną, wtórna jest zejściowym stanem szpiczaka plazmocytowego.
  3. cechą charakterystyczną obu postaci białaczki plazmocytowej jest inaktywacja TP 53, określanego jako strażnik genomu.
  4. ...
  5. ...
Polineuropatia wywołana bortezomibem należy do grupy tzw neuropatii wywołanych chemioterapią. Jest to neuropatia czuciowa, dodatkowo mogą wystąpić dolegliwości bólowe. Bortezomib jest kluczowym lekiem w terapii chorych na szpiczaka, jednak wystąpienie polineuropatii zasadniczo pogarsza jakość życia chorego. W przypadku wystąpienia pierwszych objawów polineuropatii należy:
  1. natychmiast odstawić lek.
  2. zredukować dawkę leku o jeden poziom.
  3. jeśli chory otrzymywał bortezomib dożylnie, zastosować lek podskórnie.
  4. ...
  5. ...
Wskaż fałszywe stwierdzenie dotyczące chłoniaka Burkitta:
  1. czas podwojenia masy węzłowej wynosi ok. 24 godz.
  2. wskaźnik Ki67/MIB1 wynosi > 95%.
  3. molekularnym markerem chłoniaka Burkitta jest zwiększona ekspresja MYC.
  4. ...
  5. ...
W skład międzynarodowego wskaźnika prognostycznego chłoniaka rozlanego z dużych komórek B (DLBCL) (international prognostic index, IPI) nie wchodzi następujący parametr:
  1. wiek.
  2. stężenie beta2 mikroglobuliny w surowicy.
  3. aktywność LDH w surowicy.
  4. ...
  5. ...
Infekcyjny czynnik etiologiczny związany z chłoniakiem MALT oczodołu to:
  1. HCV.
  2. Helicobacter pylori.
  3. Chlamydia psitacci.
  4. ...
  5. ...
Komórki typowej postaci chłoniaka z komórek płaszcza (mantle cell lymphoma, MCL) charakteryzują się:

1) koekspresją CD 19/ CD5(+);
2) ekspresją CD 23 (+);
3) obecnością translokacji t (11;14);
4) ekspresją CD20 (+);
5) ekspresją CD10 (+).

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,3,4.
  2. 1,2,3.
  3. 2,3,5.
  4. ...
  5. ...
Do wirusów związanych z etiopatogenezą chłoniaków należą:
  1. wirus Epsteina i Barr (EBV).
  2. ludzki wirus niedoboru odporności (HIV).
  3. ludzki wirus zapalenia wątroby typu C (HCV).
  4. ...
  5. ...
Typowe leczenie wspomagające w szpiczaku plazmocytowym nie obejmuje:
  1. zapobiegania hiperkalcemii.
  2. zapobiegania niewydolności nerek.
  3. korygowania niedokrwistości.
  4. ...
  5. ...
Kryteria zmian narządowych CRAB w przebiegu szpiczaka plazmocytowego obejmują wszystkie wymienione, z wyjątkiem:
  1. zmian kostnych.
  2. zwiększonego stężenia wapnia w surowicy >0,25 mmol/l powyżej górnej granicy referencyjnej lub >2,75 mmol/l.
  3. niewydolności nerek.
  4. ...
  5. ...
W leczeniu przewlekłej białaczki szpikowej u kobiet w ciąży w 1. trymestrze dopuszcza się możliwość zastosowania:
  1. imatynibu.
  2. nilotynibu.
  3. dazatynibu.
  4. ...
  5. ...
Do czynników dużego ryzyka w przebiegu szpiczaka plazmocytowego nie należy:
  1. t(4;14).
  2. t(14;20).
  3. hiperdiploidia.
  4. ...
  5. ...
U chorych na czerwienicę prawdziwą obserwuje się następujące nieprawidłowości, z wyjątkiem:

1) zwiększonej masy erytrocytów;
2) zwiększonej liczby leukocytów w krwi obwodowej;
3) obecności mutacji V617F genu JAK2;
4) leukoerytroblastozy w krwi obwodowej;
5) zwiększonego stężenia witaminy B12 w surowicy.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2.
  2. 2,3,5.
  3. 2,3,4.
  4. ...
  5. ...
Według obecnie obowiązujących kryteriów European LeukemiaNET poziom transkryptu BCR/ABL1 u chorych na przewlekłą białaczkę szpikową w 12 miesiącu terapii leczenia I rzutu inhibitorami kinaz tyrozynowych w przypadku odpowiedzi optymalnej powinien wynosić co najwyżej:
  1. 10%.
  2. 1%.
  3. 0,1%.
  4. ...
  5. ...
Badanie mutacji genu BCR/ABL u chorych na przewlekłą białaczkę szpikową jest konieczne w przypadku:
  1. nietolerancji imatynibu.
  2. niepowodzenia terapii imatynibem.
  3. planowanego zmniejszenia dawki imatynibu z powodu toksyczności hematologicznej.
  4. ...
  5. ...
Najczęstszym wskazaniem do autologicznego przeszczepu macierzystych komórek krwiotwórczych w Europie jest:
  1. szpiczak plazmocytowy.
  2. ostra białaczka szpikowa.
  3. chłoniak Hodgkina.
  4. ...
  5. ...
Wskaż zdania prawdziwe dotyczące kariotypu monosomalnego (KM):

1) kariotyp „monosomalny” definiowany jest na podstawie obecności w badaniu cytogenetycznym co najmniej dwóch monosomii autosomalnych lub jednej monosomii autosomalnej w połączeniu z co najmniej 1 aberracją strukturalną w chromosomach;
2) jest szczególnie korzystnym czynnikiem prognostycznym;
3) nie ma znaczenia rokowniczego w AML;
4) jest szczególnie niekorzystnym czynnikiem prognostycznym;
5) jest stwierdzany u ponad 80% chorych z nowo rozpoznaną AML.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2.
  2. 1,4,5.
  3. 1,4.
  4. ...
  5. ...
Do objawów ostrej choroby przeszczep przeciwko gospodarzowi należą:

1) objawy skórne (m.in. rumień, pęcherze, wysypka plamisto-grudkowa);
2) objawy ze strony przewodu pokarmowego (biegunka);
3) objawy zespołu przesiękania włośniczek (zatrzymywanie płynów, obrzęki, płyn w jamach ciała);
4) objawy ze strony wątroby (hiperbilirubinemia).

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,2,3.
  2. 1,2,4.
  3. 2,3,4.
  4. ...
  5. ...
Wskaż zdanie fałszywe dotyczące allogenicznego przeszczepienia komórek krwiotwórczych:
  1. profilaktyka ostrej choroby przeszczep przeciwko gospodarzowi polega na podawaniu leków immunosupresyjnych np.: cyklosporyny i metotreksatu.
  2. przyczyną krwotocznego zapalenia pęcherza moczowego jako powikłania po allogenicznym przeszczepie szpiku jest toksyczne dzialanie metabolitów cyklofosfamidu na pęcherz moczowy lub zakażenie wirusem BK (Polyomavirus).
  3. nieprzyjęcie się przeszczepu jest rzadkim powikłaniem, rozpoznawanym jeśli po 2 tygodniach od przeszczepienia nie rozpoczyna się czynność krwiotwórcza.
  4. ...
  5. ...
O limfopenii mówi się, jeśli liczba limfocytów jest równa lub mniejsza niż:
  1. 1,0 G/L.
  2. 2,0 G/L.
  3. 2,5 G/L.
  4. ...
  5. ...
Wybiórcza aplazja układu czerwonokrwinkowego może mieć związek z:

1) grasiczakiem;
2) stosowaniem erytropoetyny;
3) zakażeniem parwowirusem B19;
4) kolagenozą;
5) zakażeniem HIV.

Prawidłowa odpowiedź to:
  1. 1,3.
  2. 1,3,4.
  3. wszystkie wymienione.
  4. ...
  5. ...
Wskaż nieprawdziwe zdanie dotyczące chłoniaka Hodgkina:
  1. na komórkach chłoniaka Hodgkina stwierdza się ekspresję antygenu CD15 i CD30.
  2. badanie PET/TK lepiej ocenia stopień zaawansowania choroby niż klasyczne badanie TK.
  3. w przypadku rozpoznania nieklasycznej postaci chłoniaka Hodgkina zwykle nie występują objawy ogólne.
  4. ...
  5. ...
Mobilizacja komórek krwiotwórczych z krwi obwodowej do transplantacji polega na:
  1. podaniu leczenia cytostatycznego.
  2. cytoaferezie po zastosowaniu radioterapii całego ciała.
  3. cytoaferezie przy obecności odpowiedniej ilości komórek CD34+ we krwi po zastosowaniu cytokin (G-CSF) lub/i dużych dawek cytostatyków niemieloablacyjnych.
  4. ...
  5. ...
U dotąd zdrowego 22-letniego mężczyzny w badaniu kontrolnym przed przyjęciem do pracy stwierdzono: liczba płytek 188 G/l, przedłużony czas protrombinowy (PT), czas częściowej tromboplastyny po aktywacji (aPTT) - prawidłowy. Nie przyjmuje leków. Wskaż prawdopodobną przyczynę zaburzenia krzepnięcia:
  1. niedobór cz. IX.
  2. niedobór cz. VIII.
  3. niedobór protrombiny.
  4. ...
  5. ...

Ta strona używa cookies i innych technologii. Korzystając z niej wyrażasz zgodę na ich używanie, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej szczegółów w Polityce prywatności

Zamknij