Szczepionka tężcowa adsorbowana (T) zaw. do wstrz. (40 j.m./0,5 ml) - 3 amp. 0,5 ml
Tetanus toxoid
Preparat dostępny - opakowanie w ciągłej sprzedaży
| Pełnopłatny (100%): | 74.92 zł przykładowa recepta |
|---|
Wskazania do stosowania:
Szczepionka tężcowa adsorbowana (T) stosowana jest w celu czynnego uodpornienia przeciw tężcowi. Szczepionkę podaje się: osobom dorosłym i dzieciom nie szczepionym przeciw tężcowi; osobom dorosłym, jako dawkę przypominającą, po okresie 10 lat od ostatniego cyklu szczepień lub po ostatniej dawce przypominającej; osobom dorosłym, które nie otrzymały wszystkich dawek szczepienia podstawowego; dzieciom, jeśli istnieją przeciwwskazania do szczepień szczepionkami skojarzonymi z błonicą i (lub) krztuścem; osobom zranionym, narażonym na infekcję laseczkami tężca, przy czynno-biemym uodpornieniu przeciw tężcowi lub w początkach choroby oraz w przypadku niepełnych szczepień, czy braku dokumentacji szczepień.
Dawkowanie wg ChPL (Charakterystyki Produktu Leczniczego)
Dawkę 0,5 ml należy podać głęboko podskórnie lub domięśniowo. Szczepienie podstawowe (pełny cykl szczepień według schematu 0., 1., 6.-12. miesiąc): dwie pierwsze dawki w odstępie nie krótszym niż 4 do 6 tyg. Trzecia dawka uzupełniająca po 6 miesiącach do 1 roku od drugiego szczepienia. Szczepienie przypominające: jedna dawka co 10 lat od ostatniego szczepienia. Szczepienie osób zranionych (uodpornienie czynno-bierne) - szczepionkę stosuje się wg wskazań indywidualnych u osób narażonych na zakażenie tężcem zależnie od ryzyka zakażenia. W przypadku niskiego ryzyka zakażenia: u osób nie szczepionych, z niekompletnymi szczepieniami lub niepewną historią szczepień stosuje się szczepienie wg schematu podstawowego 0.; 1.; 6. miesiąc; u osób, które otrzymały szczepienie podstawowe lub przypominające ponad 5-10 lat temu (lub ponad 10 lat temu) stosuje się jedną dawkę szczepienia przypominającego; u osób, które otrzymały szczepienie podstawowe lub przypominające i nie minęło od przyjęcia 5 lat, nie powinny stosować szczepionki. W przypadku wysokiego ryzyka zakażenia: u osób nie szczepionych, z niekompletnymi szczepieniami lub niepewną historią szczepień stosuje się szczepionkę jednocześnie z LIT – swoistą immunoglobuliną 250/500 j.m., następnie kontynuować kolejne dawki szczepienia podstawowego według schematu:0; 1; 6 miesiąc; u osób, które otrzymały szczepienie podstawowe lub przypominające, przy czym ostatnia dawka została podana więcej niż 10 lat temu stosuje się szczepionkę (jedna przypominająca dawka) jednocześnie z LIT –swoistą immunoglobuliną 250/500 j.m.; u osób, które otrzymały szczepienie podstawowe lub przypominające, przy czym ostatnia dawka została podana 5-10 lat temu podaje się jedną przypominającą dawkę szczepionki tężcowej; u osób, które otrzymały szczepienie podstawowe lub przypominające, przy czym od podania ostatniej dawki nie minęło 5 lat nie należy stosować szczepionki. W przypadku występowania szczególnie wysokiego ryzyka można zastosować szczepionkę – jedna przypominająca dawka. Sposób podania. Przed podaniem szczepionki należy silnie wstrząsnąć ampułkę w celu uzyskania jednorodnej zawiesiny. Przy podawaniu podskórnym należy pamiętać aby było ono głębokie, ponieważ zbyt płytkie podanie szczepionki może spowodować powstanie jałowego ropnia, a wchłanianie toksoidu może być niewystarczające. Nie podawać dożylnie. Jako miejsce wstrzykiwań zaleca się mięsień naramienny lub przednioboczną część uda. Przy czynno-biernym uodparnianiu przeciw tężcowi należy wstrzykiwać preparaty zawsze w różne miejsca,; szczepionkę tężcową adsorbowaną (T), a następnie immunoglobulinę tężcową używając oddzielnych igieł i strzykawek. Wstrzykiwanie obu preparatów w to samo miejsce znosi ich działanie, a podanie tą samą strzykawką osłabia ich moc.
